Naar spoed

Wat is de kans dat je na nog geen drie maanden een nieuw abces ontwikkelt op dezelfde plaats? Heel klein, behalve als je Kim heet. Het afgelopen weekend stond in het teken van ziekenhuis, pijn en spoed.

Eind mei kreeg ik een abces, waarvoor ik een ingreep onderging. In deze blog kan je alles terug lezen.

Woensdag 17 augustus 2022

Ik voelde opnieuw pijn op de plek waar het abces vorige keer zat. De alarmbellen gingen nog niet meteen af, maar ik hield het wel in het oog.

Donderdag 18 augustus 2022

De pijn werd erger. Bij nazicht zag ik ook dat de huid rood en opgezwollen was. Nu ging de alarmfase wel in. Ik wist instinctief dat ik het terug zitten had. Ik begon meteen met Ibuprofen (tegen de ontsteking) en Dafalgan. Aangezien het al avond was, besloot ik de volgende dag naar de huisarts te bellen.

Vrijdag 19 augustus 2022

Ik belde naar de huisarts. Zij zei om nog langs te komen om na te kijken. Het zou wel bij haar collega zijn. Met de secretaresse maakte ik een afspraak na mijn werkdag.

Na het werk reed ik meteen door naar de praktijk. De huisarts liep wat uit, waardoor ik even moest wachten. Gelukkig is er WIFI in de praktijk, haha. 😉

Wanneer ik in de spreekkamer zat, sprak ik mijn vermoeden uit. Ik herhaalde nog een keer wat er in mei gebeurde. De huisarts onderzocht me en constateerde inderdaad ook weer een abces. Hij kon er echter zelf niets aan doen (of wilde er niets aan doen omdat het delicaat was) en contacteerde het ziekenhuis. De assistent (arts in opleiding) die me in mei ook opereerde, was van wacht en verwachtte me in het ziekenhuis.

In het ziekenhuis onderzocht de assistent me weer en wat zowel ik als de huisarts dachten, werd ook door haar bevestigd. Ze ging even overleggen met haar supervisor voor de behandeling. Uiteindelijk werd besloten om antibiotica (Floxapen 500 mg) op te starten, gecombineerd met spoelen met Isobetadine en het slikken van Ibuprofen en Dafalgan. Wanneer het erger werd in het weekend, mocht ik via spoed binnenkomen.

Met een tussenstop bij de apotheker van wacht reed ik weer naar huis. Hopend dat het abces vanzelf zou verdwijnen.

Zaterdag 20 augustus 2022

Doorheen de dag slikte ik de antibiotica, Ibuprofen en Dafalgan. Voornamelijk de combinatie van Ibuprofen en Dafalgan tegelijk leek te werken tegen de pijn. Alleen zijn ze redelijk snel uitgewerkt.

’s Avonds was de pijn niet meer te houden. Het abces was ook rijp geworden. Het werd dus een ritje richting de spoed.

Rond 21u00 kwam ik aan op de spoed. De triage ging heel vlot, maar in de onderzoekskamer was het wachten geblazen. Eerst kwam nog de assistent spoedarts langs en dan was het wachten op de spoedarts zelf. En toen gebeurde het… Weer in het ziekenhuis. Het abces is vanzelf opengesprongen. Een immense opluchting want de druk was er vanaf.

Wanneer de spoedarts langskwam om het te onderzoeken, was de plek nog heel gevoelig. Hij besloot om even de specialist van wacht te consulteren. Even later werd ik door de ondergrondse gangen van het ziekenhuis naar de onderzoekskamer van de afdeling zelf gebracht, aangezien daar meer materiaal beschikbaar is. De specialist onderzocht me, nam een wisser en bracht het goede nieuws dat er geen ingreep moest gebeuren. We laten de natuur z’n gang gaan. Waarmee ik gisterenavond begonnen was, mocht ik gewoon verderzetten. Antibiotica verder slikken, spoelen met Isobetadine en eventueel Ibuprofen en Dafalgan slikken.

Nadien werd ik terug naar spoed gebracht en mocht ik beschikken.

Zondag 21 augustus 2022

Om 1u00 was ik thuis en kroop ik in mijn bedje. In de voormiddag sliep ik nog in de zetel, want het ziekenhuisbezoekje kroop niet in mijn koude kleren.

Waarom ik weer een abces daar ontwikkelde, weet niemand. Gewoon dikke pech, volgens de assistent. Toch ben ik blij dat de natuur me deze keer sneller heeft geholpen, aangezien het abces nu sprong na 3 dagen i.p.v. 6 dagen.

Het was weer een avontuur. Hopelijk ook het laatste, want de pijn van zo’n abces is de hel.

Liefs ❤
Kim