Flik in Brussel? Wie wil dat nu zijn? Dennis Sutherland koos er bewust voor en in dit boek vertelt hij voor eens en voor altijd wat het is om politieagent te zijn. Vergeet dus De buurtpolitie en soaps, want de werkelijkheid is volledig anders. Dat lees je allemaal in dit boek.
Flik in Brussel | Dennis Sutherland | 2022 | Borgerhoff & Lamberigts | 167 pagina’s
Gelezen via bibliotheek
⭐⭐⭐⭐
Korte inhoud
In 2000 werd Dennis Sutherland politieman. Hij koos bewust voor Brussel, omdat hij daar de grootste uitdagingen zag. En inderdaad: al meer dan 20 jaar beleeft Dennis in Molenbeek en buurgemeenten elke dag het hele strafwetboek. Van handtassendiefstallen tot terrorisme, van burenruzies tot relschoppers, van stalking tot verkrachting, van nachtlawaai tot zware overvallen, van illegalen tot moord, van drugsverslavingen tot hooligans. Hij ziet daarbij veel miserie, veel agressie, veel frustratie. Maar hij heeft ook nog altijd het gevoel dat hij iets kan betekenen als “flik in Brussel”, dat hij mensen helpt, problemen oplost. Een unieke getuigenis van een man die nooit het gevoel heeft “in the hellhole” van België te werken, maar elke dag met plezier aan de slag gaat.
Mijn mening
Een tijdje geleden las ik Het kan ook nooit normaal van Lieke Hester over haar avonturen bij de Amsterdamse politie. Nu las ik dit boek van haar Belgische collega bij de Brusselse politie, meer bepaald in zone Brussel-West, oftewel Molenbeek (hellhole van België volgens de voormalige Amerikaanse president) en buurgemeenten.
Dennis Sutherland begon zijn carrière rond de eeuwwisseling bij de rijkswacht. Na de fusie of de eenmaking bij de politie begin de jaren 200 koos hij voor het straatwerk als inspecteur. Nadien werd hij nog hoofdinspecteur en nu is hij commissaris.
In zijn meer dan twintigjarige carrière maakte hij heel wat mee. Als inspecteur in Molenbeek kende hij ook heel wat terroristen van de aanslagen in Parijs en Brussel persoonlijk. Ze zijn meermaals bij hem op het appel geweest. Van kleine boefjes tot terroristen. Maar ook de dagdagelijkse hulpverlening deed hij.
In tegenstelling tot het boek van Lieke Hester, dat vooral bestaat uit verhalen, is dit boek onderverdeeld in thema’s. Zo krijg je een gedetailleerd en overzichtelijk beeld van wat het inhoudt om bij de politie te werken. Dat is ook de opzet van Dennis geweest. Hij wil meer begrip creëren bij de burgers voor de politie (nee, ze kunnen er niets aan doen dat bandieten na enkele uren weer op vrije voeten lopen), maar hoopt ook dat ze nieuwe mensen kunnen rekruteren, want er staan heel wat vacatures open bij de politie.
Doorheen het boek zijn er ook krantenartikels over misdaden in Molenbeek verwerkt.
Het boek leest enorm vlot. Op enkele uurtjes had ik het uit. Je leest meer over het reilen en zeilen bij de politie. Mijn respect en begrip was al groot, maar werd nog eens bevestigd. Blij dat ze er zijn om onze multiculturele samenleving in bedwang te houden (zonder een politiestaat te zijn). Want stel je eens voor dat er geen politie zou zijn…
Liefs ❤
Kim
Kim leeft 