In april hield ik al eens een plog (“fotodagboek”) bij (plog 5 april 2020). Aangezien ik door een positieve coronatest verplicht ben om tussen de vier muren van mijn appartement te blijven, besloot ik om eens een plog bij te houden van zo’n quarantainedag.
Donderdag 22 oktober 2020
Na weer een miserabele nacht, waar ik om 4u30 naar het toilet moest om nadien niet meer in slaap te raken, sta ik op rond half zeven.
Ik pers sinaasappels. Normaal pers ik telkens twee sinaasappels, maar omdat er deze keer minder sap was, nam ik nog een derde sinaasappel. Dat lepeltje ligt er trouwens om het pulp uit de citruspers te scheppen (en op te eten 😉 ).
Ik stuur iedereen een beetje meer liefde toe. 😉
Het is donderdag Copaxonedag. Ik leg de spullen al klaar, want anders vergeet ik het. Net als vorige week. Toen heb ik net voor het slapengaan ontdekt dat ik nog niet gespoten had.
Ontbijt. Sinds enkele dagen ontbijt ik weer normaal. Deze keer zijn het volkoren crackers (besmeerd met boter) en een aardbeienyoghurtje. Mijn pillendoosje staat ook al klaar.
Na het ontbijt kleed ik me om, surf nog wat doelloos rond op het internet en zet ik een aflevering Nederland in beweging op. Aangezien ik veroordeeld ben tot de vierkante meters van een appartement, is er van beweging weinig sprake (in tegenstelling tot de lockdown heb ik nu géén tuin om een blijf-in-uwe-hof-wandeling te doen).
In het verleden had ik er al eens last van, maar sinds het coronavirus mij te pakken heeft gehad, heb ik er weer last van: de brok in de keel. Dan moet ik iets eten, daarmee verdwijnt die brok meestal. Ik eet twee mandarijntjes.
Nadien nestel ik me in de zetel met een boek (dat diezelfde dag wordt uitgelezen) en een kop sinaasappelthee. Je ziet ook de thermometer liggen, omdat ik mijn temperatuur nog dagelijks bijhoud. Ondanks dat ik nooit koorts heb gemaakt.
Tijd om te lunchen. Ik had gisteren (woensdag) juliennesoep met balletjes en spaghetti gemaakt. Er was nog wat overschot, dus dit warmde ik even op.
Na de lunch leg ik me op de zetel en dut even in.
Ik vul de enquête in van Care4MS, de organisatie rond Copaxone.
Over Copaxone gesproken: de 48 uur na de laatste inspuiting zijn voorbij, dus het is weer tijd om te spuiten.
“Plankenkoorts” is uitgelezen. Recensie volgt snel. Ik begin in een nieuw boek, Ik pleit voor jou! van Marijke Vos. Door te lezen duik ik even weg in een coronavrije wereld. Heerlijk! 🙂
Mijn avondeten. Niet zo spectaculair en op het laatste moment ineengeflanst. Ik eet gekookte aardappelen, gestoofde pekes en netjes (wortelen en erwtjes) en een grote fishstick met spinazie.
Na het avondeten overtreed ik even de regels, alhoewel het niet echt overtreden is, vind ik. Ik breng namelijk het vuilnis naar mijn kelderberging en ga even naar de brievenbus. Ik ben trouwens niemand tegengekomen.
Nadat ik de keuken opgeruimd heb, neem ik een “toetje”. Ik neem express de Nederlandse benaming voor dessert, want dit is nu eenmaal op en top Nederlands: vla. 😉 Mama kreeg het gratis mee via de krasbiljettenactie bij Albert Heijn en gaf het door aan mij.
Ik mijd de berichtgeving en de journaals. Al die negativiteit over het coronavirus, ik kan er niet meer tegen. Ik kijk dan naar programma’s zoals De slimste mens ter wereld. Ik vergeet even de coronazorgen.
Door de berichtgeving te vermijden, lees ik pas ’s anderendaags dat de ziekenhuizen nog een versnelling hoger moeten schakelen. Het eerste bericht dat ik lees is van “mijn” ziekenhuis: “Vanaf maandag 26 oktober worden alle niet-dringende ingrepen en onderzoeken opgeschort.” Mijn hart staat even stil, een vloek ontsnapt net mijn mond niet. Het is toch niet waar, hé? Ik had begin volgende week mijn laatste onderzoeken gepland, de onderzoeken waar ik zolang op wacht en door dat kl*tevirus al eens opgeschoven moesten worden. Nadien lees ik de berichtgeving in de klassieke media en zie ik dat raadplegingen vooralsnog wel doorgaan. Ik veronderstel dat een MRI, een EMG en een raadpleging bij de neuroloog onder die categorie zal vallen. Ik ben iets gerustgesteld, maar ik wacht bang af.
Mijn ogen vallen dicht, dus ik kruip in mijn bedje…
Kim leeft 