De blonde sportgod van de VRT heeft een nieuwe theatershow, samen met zijn broeders Mathieu & Guillaume. In 2018 tourde hij rond met de voorstelling Sportman I, die we vanop de eerste rij mochten meemaken! En er kwam een vervolg. Toen deze voorstelling werd aangekondigd voor begin 2020, bestelden we al snel onze tickets.
En toen kwam er een virus, genaamd corona, de wereld binnenwaaien. Alle evenementen werden afgelast. Ons bezoek aan deze voorstelling viel pal in deze crisis, dus ons bezoek werd afgelast.
De cultuursector heeft het zwaar te verduren in deze crisis. Op een vliegtuig gaan zitten was geen probleem, maar een avondje cultuur met de strengste voorschriften kon niet. Gelukkig start ook de cultuursector weer op.
Het cultuurcentrum hanteert zeer strenge voorschriften. Er is eenrichtingsverkeer, overal staat er handgel (en je wordt er ook attent op gemaakt door de medewerkers), er wordt met tijdsloten van binnenkomst gewerkt en ook het buitengaan verloopt allesbehalve chaotisch. De voorstelling was ook al verplaatst van een kleinere zaal naar de schouwburg, zodat er nog min of meer afstand bewaard kon worden. Twee stoelen ertussen per bubbel.
Toch was het niet helemaal coronaproof. Ik had geen meetlat bij, maar ik vraag me af of er voldoende afstand was tussen de rij voor en achter je. Doordat mondmaskers verplicht waren, is dit minder een probleem. Alleen… sommigen kennen nog steeds niet het correcte gebruik van een mondmasker. Hun mondmasker hangt bijna op hun kin… 😦
Genoeg over corona, over naar de voorstelling zelf. Manusje-van-alles Ruben Van Gucht had een drukke dag. ’s Morgens becommentarieerde hij het BK wielrennen van de vrouwen, in de namiddag zat hij op de motor voor het BK wielrennen van de mannen en ’s avonds stond hij op de planken. Ook deze keer waren Matthieu en Guillaume erbij, net als Lefevre, Sagan, Museeuw, Cancellara, Coucke, Mulder, … in één en dezelfde persoon: Jonathan Bockstael.
Onderwerpen zijn o.a. drievoudige Belgische tourwinnaar Filip Thijs, de koning van Barcelona, de bijnamen in de sportjournalistiek in de school van Johan Boskamp en de school van Michel Wuyts, laatste Belgische wereldkampioen wielrennen bij de vrouwen Nicole Van den Broeck, … Net als in Sportman I was er ook een quiz. Vorige keer was het een petjesquiz (antwoord A is petje op, antwoord B is petje af), nu was het de blijven-staan-of-draai-om-quiz (antwoord A is blijven staan, antwoord B is omdraaien). Indien je fout antwoordde, moest je weer gaan zitten. Op het einde mochten de overblijvers even op het podium komen voor de schiftingsvraag. De persoon die het dichtst erbij zat, won en mocht zich later de nieuwe Sporza-journalist noemen. In flashinterviews, met als regisseur Ruben Van Gucht, mocht hij Sagan, Coucke, Mulder, … interviewen.
Matthieu en Guillaume brachten weer prachtige intermezzo’s. Dit jaar was het Astrid Stockman die de muziek verzorgde in Vive le vélo, maar hoe zou het zijn als deze twee elke dag à la minute een lied maken over de tourdag van die dag?
Stemmenimitator Jonathan Bockstael deed het ook prima. Enkel de imitatie van Jeroen Meus (tijdens de quiz) vond ik niet zo goed.
Het was een fijne voorstelling als je wat affiniteit met sport(verslaggeving) hebt. Tussen de lijnen door heb ik begrepen dat Ruben Van Gucht nog genoeg inspiratie heeft voor Sportman III. 😉
Kim leeft 