Er is weer een week voorbij. Afgelopen week vierden we moederdag en gingen we kamperen. In mijn geval onvrijwillig en ik weet nu dat ik nooit van kamperen zal houden.
Disclaimer: de renovatie van onze badkamer (in het ouderlijk huis dus) is begonnen. Er lopen dus werkmannen door het huis. Er wordt telkens afstand bewaard en alles (deurklinken etc.) wordt nadien gedesinfecteerd.
Zaterdag 9 mei 2020
Voor het eerst in weken tijd moest ik een wekker zetten. Ik had namelijk een afspraak op mijn appartement met één van de aannemers (#anderhalvemeterafstand). Het einde komt in zicht! 🙂
Ik breng een bezoekje aan de apotheker. Ik heb weer Copaxone besteld, maar ineens ook Vitamine D en tandpasta. Dan ben ik daar ook weer vanaf. 😉
In de namiddag nestel ik me weer in een tuinstoel met een boek. Ik lees één boek uit en zit ondertussen al op de helft van het andere boek. Nog even geduld trouwens en dan is die tuinstoel ingeruild voor een comfortabele loungeset op mijn eigen terras.
Het is ook de allereerste keer dit jaar dat ik het niet te koud of te warm had buiten. De temperatuur was perfect! Ik vond het buiten zelfs aangenamer dan binnen. En blijkbaar vonden meer mensen dit, want er kwamen weer onheilspellende berichten dat er wel heel veel mensen buiten waren. Ik probeer me er niet druk in te maken en in te zien dat er nog genoeg mensen zijn die zich wél aan de regels houden.
’s Avonds is het weer tijd voor BBQ. Weeral? Ja, weeral. Ik vind dit zo lekker! 🙂
Zondag 10 mei 2020
Pff, vannacht was het toch wel een beetje warm. In het midden van de nacht heb ik mijn dekens (ja, meervoud) eraf gesmeten en overgeschakeld naar de zomerversie. Ook heb ik het raam opengezet voor wat frisse lucht. Zo, dat is beter! 😉
’s Avonds ben ik voor de allerlaatste keer in onze “oude” douche geweest. Morgen beginnen ze aan de renovatie van de badkamer, wat betekent dat we even moeten kamperen. Mama heeft een geïmproviseerde badkamer gemaakt in de berging/wasplaats. Douchen zullen we niet kunnen, maar er is tenminste warm water.
Het is moederdag. Eén van de twee, want op 15 augustus is het hier ook moederdag. Mama wil nooit iets hebben, maar dit kleinigheidje heeft ze wel verdiend. Mijn mama is namelijk de liefste mama. 🙂 😉
Maandag 11 mei 2020
Rond 7u45 à 8u00 staan de werklui op de stoep. Klaar om de boel af te breken. En een heleboel stof te vergaren. Jeetjemina, wat een stoffige boel is dat toch.
Zonder badkamer betekent ook zonder badkamerspiegel en zonder spiegel tout court. Lang leve de camerafunctie van mijn smartphone, want zo kan ik toch nog even mijn haar goed leggen.
In de voormiddag mocht ik ook mijn bestelling in de bib gaan afhalen. Het was niet volledig, dus ik vrees dat de andere boeken weer verdwenen zijn. Ze staan als “beschikbaar”, maar zijn niet te vinden in de bibliotheek (op de plaats waar het hoort te staan).
Ik maak het eten klaar. Het was stressen, want nadat de werkmannen weg waren, moest eerst de keuken nog stofvrij gemaakt worden. Een ovenschotel met stof is namelijk niet zo lekker.
Het is ook weer kinétijd, vandaar dat het zo stressen was voor mij.
Vandaag was het ook de start van fase 1B. In België kiezen ze (lees: de overheid) er namelijk voor om fase 1A, fase 1B, fase 2,… in te voeren. Begrijpen wie begrijpen kan, maar het is natuurlijk typisch Belgisch (denk maar aan het voetbal, onze staatsstructuur, de bevoegde ministers voor de mondmaskers,… Waarom simpel als het ook moeilijk kan?). Ik kies er bewust voor om nog niet in een wachtrij te gaan staan. Ik wacht nog wel even… Ik moet binnenkort wel bij Ikea zijn, dus tegen dan zijn de wachtrijen hopelijk ook wat minder.
Dinsdag 12 mei 2020
Dag twee van de bouwwerf. Vandaag staan de verdere afbraakwerken op de planning. Deze keer hebben we het iets slimmer aangepakt en alles wat losstaat in de keuken verplaatst. Ook hebben we enkele glazen en borden genomen, net zoals versnaperingen, zodat we zo min mogelijk in het stof moeten komen. Het is echt kamperen.
Rond de klok van 11 uur, surf ik altijd naar de nieuwssites voor de actuele cijfers in België. Ik volg het verder niet meer zo hard dan een maand geleden. Ik ben wel blij dat we nog steeds dalen in de curve en hopelijk blijft dit ook zo.
De eerste aardbeien zijn ook een feit, maar vooral heel lekker! 🙂
Ik heb vandaag, tussen het lawaai door, ook weer een aflevering Nederland in beweging gedaan. Het ging al iets beter dan de vorige keer (wanneer was dat ook alweer, lijkt wel eeuwen geleden), maar af en toe gaat het tempo toch iets te snel of is er iets mis met de coördinatie tussen mijn armen en benen.
Ik heb ’s avonds ook gedoucht. Mijn haar heb ik gewassen aan de gootsteen in de keuken, de rest heb ik gewassen in onze geïmproviseerde badkamer en mijn haar heb ik “blind” (lees: zonder spiegel) gedroogd.
Mama: “En? Hoe ging het?”
Ik: “Ik zal nooit van kamperen houden.”
Woensdag 13 mei 2020
Mevrouw Chagrijn is weer opgestaan. Ik ben heel die bouwwerf al kotsbeu. Het stof kruipt overal en als ik nog maar in de keuken kom, begin ik al te hoesten en te niezen van dat stof.
En Kim, wat heb je vandaag nog gedaan? Ik heb gezoomd. Gezoomd, watte? De laatste tijd zijn vergaderingen via platforms als Zoom enorm populair. Mijn werkgever laste ook een vergadering in om de stand van zaken en de heropstart van iedereen te bespreken. In plaats van alles via WhatsApp te regelen, was het handiger om dit via Zoom te doen.
Zoals het nu gepland staat, zou ik in de eerste helft van juni terug beginnen in mijn volledige schema. Tegen half juni willen ze iedereen terug op de werkvloer. Dit doen ze gradueel, afhankelijk van de instroom van de stalen, en ik zit in de laatste “groep” die ze terug binnen willen brengen. Er zijn ook maatregelen getroffen, zoals mondmaskers, face shields, … en zoveel mogelijk social distancing.
De Nationale Veiligheidsraad komt weer samen. Vanaf maandag mogen de scholen weer open (met nadruk op “mogen” en niet “moeten”), de kappers en andere contactberoepen kunnen weer aan de slag, dierentuinen en parken kunnen weer open, … Alle evenementen en toeristische activiteiten zijn verboden tot en met 30 juni. Ik ben nu echt benieuwd wat ze gaan beslissen over “reizen naar het buitenland”. En gaan onze grenzen überhaupt open, want tot op heden zijn die nog altijd gesloten?
Ik heb ook een hele dag ijsklompen. Mijn voeten zijn zo koud. Dit fenomeen treedt wel vaker op, maar nu is het toch heel erg.
’s Avonds wil ik bami goreng maken. Het is een iets ander gerecht geworden, maar niettemin nog steeds heel lekker!
Donderdag 14 mei 2020
Dag vier van de bouwwerf. De werkmannen schieten goed op. Nou ja, als ik kon wensen, zou het met een vingerknip omgetoverd zijn, maar helaas… dat is niet het geval. Alle gekheid op een stokje: ze werken echt wel goed door. Vandaag is het nieuwe plafond gelegd, zijn de muren ingezeept met één of ander spul (geen idee wat, maar het stinkt) en zijn de buizen (elektriciteit, water) gelegd. Morgen zou de verdere bekleding van de muren op de planning staan, maandag de chape en dinsdag betegelen. Als mijn appartement ook zo snel zou geweest zijn, amai… (uiteraard is dit niet te vergelijken)
’s Avonds heb ik een moeilijk momentje. Ik mis een fatsoenlijke douche. Hoe je het ook draait of keert, je haar wassen aan de gootsteen is niét hetzelfde als een douche nemen. Tegelijkertijd besef ik dat dit gewoon een luxeprobleem is, maar ik zal dolblij zijn als ik weer stromend water over mijn lijf voel.
Vrijdag 15 mei 2020
Volgende week moet ik in het ziekenhuis zijn voor deel één van de controle, namelijk de VEP en (S)SEP. Tot nu toe is het nog niet afgebeld, dus ik veronderstel dat het gewoon doorgaat. Ze vragen wel om zelf een mondmasker mee te brengen (verplicht), eentje die goed aansluit aan de neus. Een bandana of sjaal is niet toegestaan. Onze stoffen mondmaskers zijn met lintjes en sluiten niet zo heel goed aan. Om het zekere voor het onzekere te nemen, is mama naar de apotheker gereden om de chirurgische mondmaskers te kopen die wel goed aansluiten.
Nu we het toch over de mondmaskers hebben… waar blijven die van de overheid? 😉 🙂 #typischBelgisch
De werkmannen waren al rond 15u00 klaar en dus weg. We zijn over de helft…
Het is nog steeds spannend afwachten of de versoepelingen het reproductiecijfer, dat onder 1 moet blijven, terug de hoogte injagen. Gelukkig komt er “goed nieuws” uit de hoek van de eerste tekenen, namelijk dat er niet meer consultaties bij de huisartsen met coronaklachten zijn en dat het absenteïsme bij de ambtenaren ook niet gestegen zijn. Laat ons hopen dat dit zo blijft en dat we op 8 juni naar de volgende fase kunnen gaan…
Blijf goed voor jezelf en voor elkaar zorgen!
Kim leeft 