Wanneer ik ’s avonds in mijn bed lig, komen de beste blogideeën naar boven. Zo besliste ik ineens om een plog bij te houden. Plog staat voor PhotoLOG oftewel een fotodagboek.
Zondag 5 april 2020
Goedemorgen! Na een nachtje met drie (!) toiletbezoeken, word ik op dit uur wakker.
But first coffee! 🙂 Er is niets lekkerder dan verse gezette koffie op de ouderwetse manier. Daar kan een Senseo niet tegenop. Ik drink mijn koffie altijd met melk.
Ontbijt op zondag betekent pistolets! 🙂 Ook mijn vitamine D wordt ’s morgens ingenomen.
Na het ontbijt ga ik douchen, wissel ik mijn pyjama in voor comfortabele kleren (lees: jogging). Nadien zit ik nog wat achter de laptop.
Dan is het tijd om even te bewegen en ik zet een aflevering Nederland in beweging op.
Zondag is het Copaxonedag. Ik vul ook mijn etuitje bij met spuiten voor komende week. Deze keer is het de beurt aan mijn linkerdij. Ik heb nog steeds een koudecompres nodig, maar ik merk wel dat ik minder “out” ben na een injectie. Mijn lichaam begint te wennen aan de Copaxone. De jeuk is nog altijd aanwezig, maar is al wel veel minder.
Even een oproepje plaatsen op mijn persoonlijke FB-pagina. Ik zou het fijn vinden als Kim leeft wat meer volgers krijgt, zodat het bereik nog groter wordt! 🙂
Lunchtijd! Ik eet de tomatengroentensoep op (die ik vorige woensdag heb gemaakt) met een pistoleetje.
Ik nestel mij in een tuinstoel onder de carport/overkapping met een boek.
Even later komt er een glaasje prosecco bij. Nog steeds hetzelfde boek dat enkele uurtjes later uitgelezen is. 🙂
Over dat boek (Thuiskomen van Jackie van Laren) gesproken: ik vond dit fragment op p. 169 heel actueel. Ik ben ook nog steeds heel dankbaar dat ik in België leef met een goede gezondheidszorg en een goede sociale zekerheid. Aan de andere kant van de oceaan is het (jammer genoeg) andere koek.
Even geduld, zegt de tuinman (a.k.a. papa), en dan kunnen we jerbeezen (aardbeien) eten. 😀
Net zoals bijna heel België en Nederland gaan wij ook barbecueën.
Hier geniet ik zo van! Dat er nog vele barbecues mogen volgen!
Om 19u00 zitten we klaar voor Het Journaal voor de laatste stand van zaken. Ik ben heel blij dat de maatregelen zo goed worden opgevolgd, want daar had ik wel wat schrik voor tijdens dit zonnige weekend.
Na Het Journaal lees ik nog wat, in een nieuw boek. Deze keer is het Drie vrienden, een huis (en een klusjesman) van Astrid Harrewijn.
Slaapwel! De vermoeidheid is een blijvertje en ondanks dat ik niet om 5u45 moet opstaan om te gaan werken, kruip ik nog steeds vroeg in bed…
Om nadien nog 4 (!!) keer te moeten opstaan voor een toiletbezoekje. Als ik ooit mama mag worden, ben ik die onderbroken nachten al gewoon.
Kim leeft 