
Peter Sagan: portret van een alleskunner | Lidewey van Noord | 2017 | Uitgeverij Q | 164 pagina’s
Korte inhoud
Supertalent? Veelvraat? Rockster? Beest? Natuurwonder? Oer-allrounder? Voor Peter Sagan schieten woorden tekort. Want hoe omschrijf je een fenomeen?
Hij is pas 27 en wordt nu al vergeleken met de groten der aarde als Michael Jordan, Lionel Messi en Eddy Merckx, de godfather van het wielrennen. Sagan boekte in zijn nog jonge carrière al talloze overwinningen. Hij won vijf keer op rij de groene trui in de Tour – en dat bij zijn eerste vijf pogingen. Hij volgde zichzelf op als wereldkampioen, iets wat maar vijf anderen deden in de rijke historie van het wielrennen. En hij wint klassiekers.
Sagan verovert de harten van het publiek met zijn aanvallende stijl, zijn instinctieve manier van koersen, en met zijn opgeruimde karakter en zijn wheelies natuurlijk. Sommigen zien in hem de verlosser: de man die de ingedutte, door data en wetenschap geregeerde wielersport weer populair gaat maken bij een breed publiek. Maar is wat we zien echt? Of het resultaat van een uitgekiende marketingstrategie?
Mijn mening
Wielrennen interesseerde me nooit echt. Ik vond het gewoonweg saai. Totdat er ene Tom Boonen in de klassieker Parijs-Roubaix op 66 km van de streep demarreerde en uiteindelijk ook nog eens won. We zijn dan in het jaar 2012 en ik zat bij mijn grootouders mee naar de koers te kijken. En zo sijpelde het wielrennen mijn leven binnen. Ook Karl Vannieuwkerke en zijn talkshow Vive le vélo volg(de) ik graag. Ondertussen is het zover gekomen dat ik de klassiekers (Omloop Het Nieuwsblad, Kuurne-Brussel-Kuurne, Gent-Wevelgem, Ronde van Vlaanderen, Parijs-Roubaix en Amstel Gold Race) vanaf het begin volg. Dan is er nog het Belgisch Kampioenschap in juni en de Tour (vooral Vive lé vélo dan) en dan zit mijn “wielerjaar” er op. Al die andere koersen interesseren me eigenlijk totaal niet. Nu, 2020 zal een mager wielerjaar worden aangezien bijna alle koersen werden/worden afgelast i.v.m. het coronavirus. Ik moet er meteen ook bij zeggen dat ik het (de afgelaste koersen) tot nu toe niet gemist heb. 😉
Eén van de smaakmakers van de voorbije jaren was Peter Sagan. Alhoewel ik zelf niet zoveel heb met Peter Sagan.
In dit boek bespreekt auteur Lidewey van Noord dit fenoneem. Een korte biografie over het wielerleven van Peter Sagan. Aangezien het boek verscheen in 2017, stopt de biografie ook in 2017, maar ondertussen vertoeft Sagan nog steeds in het peloton.
Het is niet meteen een ode aan Peter Sagan. Er zit ook een kritische noot in. Een voorbeeld hiervan is het feit of Peter Sagans karakter in de koers geen marketingstunt is. Is Peter Sagan echt zoals hij zich gedraagt in/na de koers of speelt hij een rolletje om populair te worden/zijn?