Zaterdag 21 maart 2020
Vandaag begint de lente. De zon schijnt volop en doet werkelijk deugd.
Het is ook de eerste dag van mijn “ik-blijf-in-mijn-kot-voor-onbepaalde-tijd”-tijd.
Ik heb ook naar mijn grootouders gebeld. Ze zijn de 80 al gepasseerd, maar wonen nog met z’n tweetjes alleen. Alles gaat nog goed. Gelukkig maar.
Na het middageten ben ik een wandelingetje gaan maken in de buurt. Alleen weliswaar. Bij elke tegenligger zorg ik er voor dat de 1,5 meter afstand zeker behouden blijft, desnoods ga ik even in de berm staan. Ik heb mijn beweging weer gehad en het zonnetje deed immens veel deugd. Nadien heb ik me weer “in mijn kot” opgesloten.
Zondag 22 maart 2020
Om te beginnen met positief nieuws: voor de vierde dag op rij zijn er geen nieuwe besmettingen in Hubei (China), daar begint het leven terug een beetje te draaien.
In de namiddag heb ik een “ik-blijf-mijne-hof-wandelingetje” gemaakt. Ik ben op dit moment heel dankbaar dat ik nog thuis woon. Ik heb nog gezelschap van mijn ouders, ik moet er niet aan denken dat ik nu alleen zou moeten zitten. Daarnaast hebben we thuis ook een relatieve grote tuin. Ik kan met gemak vele rondjes lopen, zoals de paardjes op de kermis. Bij zo’n rondje besef je ook meteen wat voor schoonheid er in de tuin zit. De tuin krijgt terug kleur, maar ook in de serre is er weer wat aangeplant. Zo kunnen we binnenkort weer genieten van aardbeien en tomaten. Genieten van kleine dingen is altijd belangrijk, maar in deze bizarre tijd nog veel meer!
Maandag 23 maart 2020
In deze periode heb je ook meer tijd om na te denken. Zo vraag ik mij af wat de natuur ons wil zeggen? Er moet een reden zijn waarom heel de wereld plat ligt. De complottheorie, dat de Verenigde Staten achter het virus zit, geloof ik totaal niet. Er zijn ondertussen al onderzoeken geweest dat dit coronavirus een “creatie” is van de natuur. Maar wat wil de natuur nu juist zeggen? Zijn we met te veel op aarde? Hebben we te veel gevergd van de natuur en last het nu een “rustpauze” in? Waarom is dit coronavirus ontstaan? Een vraag waar waarschijnlijk nooit een antwoord op komt.
Het is ook maandag, kinédag. Ik heb het afgezegd. Het gaat, gezien de omstandigheden, redelijk goed. Ik wil nu ook zo weinig mogelijk risico nemen. Later krijg ik een appje terug dat ze zelf van plan was om af te zeggen. Sinds vorige week is de praktijk, op aanraden van de beroepsvereniging, ook gesloten. Enkel dringende gevallen mogen behandeld worden. Ik behoor niet tot de dringende gevallen (hoera! 🙂 ), maar ik heb wel een oefenschema gekregen dat ik thuis kan doen. De praktijk is trouwens gesloten voor onbepaalde tijd, lees: zolang dit coronagedoe duurt.
Tijdens het journaal van 19u00, zo rond 19u30, komt Hanne Decoutere met een pas binnengelopen bericht: Nederland heeft de maatregelen tot 1 juni verlengd. Ik dacht eerst dat ik het niet goed hoorde: 1 juni?! Even de app van NOS (ja, ik volg ook het Nederlandse nieuws via de NOS-app) openen en ja, het is tot 1 juni. Nu, het is iets minder dramatisch dan toen ik de maatregel voor het eerst hoorde. Het komt er op neer dat alle bijeenkomsten tot 1 juni verboden zijn, dat er steeds 1,5 meter afstand moet zijn,… Eigenlijk wat wij in België ook doen en waarschijnlijk zullen moeten volhouden na 5 april. Ik ben benieuwd welke kant onze regering uitgaat: ineens voor de shocktherapie zoals Nederland of altijd met een aantal weken verlengen?
Dinsdag 24 maart 2020
We beginnen de dag weer met positief nieuws: in Hubei (China) mogen de mensen weer buiten. Twee maanden nadat ze in quarantaine zijn gezet.
In de namiddag heb ik weer mijn “ik-blijf-in-mijne-hof-wandeling” gemaakt. Het is echt superfijn om nog een relatieve grote tuin te hebben. De zon deed immens goed en het was ook minder koud dan de voorbije dagen.
’s Avonds is papa naar het donorcentrum in Edegem gereden om plasma te doneren. Dit is nog steeds heel belangrijk. Je krijgt trouwens een bewijs dat je een “essentiële verplaatsing” doet, dus als je wordt tegengehouden heb je een geldige reden. Je gaat immers een mens in nood helpen, een mens die dringend plasma nodig heeft. Ik mag zelf geen bloed/plasma meer geven, maar aangezien we toch massaal binnen zitten, is het misschien ook wel een idee om een keer bloed of plasma te gaan doneren. De veiligheidsvoorschriften worden heel goed nageleefd door het Rode Kruis. 😉
Woensdag 25 maart 2020
Weer een nieuwe zonnige dag. En weer een stapje dichter bij het einde van deze ellende. We weten niet hoelang het nog gaat duren, maar wat we gehad hebben, hebben we gehad. We blijven positief. 😉 (Uiteraard is elke opgenomen patiënt, elke IC-patiënt en elke dode er één te veel.)
Vanochtend heb ik weer naar mijn grootouders gebeld. Alles gaat nog goed. Moemoe lijkt zich goed aan de regels te houden, wat voor haar echt niet makkelijk is. Ze gaat er graag op uit, komt graag tussen de mensen en nu mag ze het niet meer.
In de voormiddag heb ik ook mijn “ik-blijf-in-mijne-hof-wandelingetje” gemaakt. Ik luister dan altijd naar een podcast.
In de namiddag past mama mijn “ik-blijf-in-mijne-hof-wandelingetje” toe. 😀
’s Avonds heb ik nog eens in een boek gelezen. Het was eigenlijk lang geleden dat ik nog echt plezier in het lezen had. Ik ben trouwens bezig in Duingras van Jackie van Laren.
Donderdag 26 maart 2020
Donderdag is poetsdag. In de voormiddag help ik dan ook mama. Opruimen, stof afdoen, stofzuigen… Ik doe het niet graag, maar het moet gebeuren.
Ik maak ook groentesoep. Ik heb weinig geduld, dus ik kook het water al voor met de waterkoker. Zo kookt de soep sneller. 😉
In de namiddag doe ik weer een “ik-blijf-in-mijne-hof-wandelingetje”. Er staat een frisse wind, maar het zonnetje doet wederom goed.
’s Avonds scrol ik nog eens door Facebook totdat ik ineens een bericht van ACV zie staan: “Tijdelijk werkloos door corona? Vul het aanvraagformulier in.” Huh, moeten wij (als werknemer) dat doen? Ik klik op de link en lees de informatie even door. Inderdaad, ook als jouw werkgever dit reeds heeft gedaan, moet jij dit als werknemer ook doen. Ik zet meteen een berichtje in de Whatsapp-groep van het werk, want misschien weten de collega’s dit ook niet. Zelfs onze werkgever weet dit niet en is ook niet op de hoogte gebracht door het sociaal secretariaat.
Vrijdag 27 maart 2020
Eerste taak van de dag: mijn online aanvraag indienen bij het ACV i.v.m. mijn tijdelijke werkloosheid. Ik heb nu nog “verlof”, vanaf woensdag 1 april zit ik in de tijdelijke werkloosheid.
Vrijdag betekent bij ons boodschappen doen. Papa heeft de supermarkten (Albert Heijn en Aldi) weer getrotseerd. Mama doet virtueel boodschappen. Zij maakt het boodschappenlijstje op in de volgorde van wat waar in de rekken staat. Zo moet papa niet constant door de supermarkt rennen en zo beperken we ook onze tijd in de supermarkt.
En nu mag je mij voor gek verklaren, maar ik heb ook eventjes een aflevering Nederland in beweging gedaan (aflevering van donderdag 26 maart via NPO Start), met gebrek aan een Vlaamse versie. Het heeft het imago van voor de oudere bevolking te zijn, maar dat trek ik me voorlopig niet aan. In mijn geval (als MS-patiënt) is dit ook echt laagdrempelig. En het is ook eens iets anders dan altijd weer diezelfde oefeningen van de kinesist. 😉
Kim leeft 