In augustus zat er een berichtje in mijn inbox op instagram. Auteur Jerrad Hoff vroeg of ik zin had om zijn boek te lezen en te recenseren. En of ik zin had. Door mijn leesdip duurde het iets langer dan gepland, maar hier is ie dan. 🙂
Sant’Anna | Jerrad Hoff | 2021 | JHB | 448 pagina’s
Gelezen via e-reader (recensie-exemplaar)
⭐⭐⭐⭐
Korte inhoud
1994, Lago di Como, Italië. De 61-jarige, zeer succesvolle modeontwerpster Chiara Arrighetti leidt een bestaan waar velen van dromen. Na decennialang te hebben geweigerd om over haar privéleven te praten, besluit ze na de dood van haar ouders een eind te maken aan het stilzwijgen en huurt ze journaliste Francesca in om haar autobiografie te schrijven. In haar villa aan het Comomeer vertelt Chiara openhartig over haar leven in het naoorlogse Genua, over de eerste successen in het Milaan van de jaren 50, en over de liefde. Terwijl een bijzonder leven aan Francesca voorbijtrekt, onthult Chiara aan de hand van een dagboek ook steeds meer van een geheim dat sinds een augustusdag in 1944, in het door nazi’s bezette Italië, angstvallig verborgen wordt gehouden. Een dag die voor Chiara nooit is geëindigd. Een dag die al een halve eeuw zijn weerslag heeft op de keuzes, de liefde en het geluk in haar leven. Door het gruwelijke dat is gebeurd. En door wat ze toen heeft gedaan. Gebaseerd op ware gebeurtenissen.
Mijn mening
De 61-jarige Chiara Arrighetti nodigt Francesca, een journaliste, bij haar thuis uit. Chiara wil haar biografie door Francesca laten schrijven. Iedereen kent Chiara als de wereldberoemde modeontwerpster met een groot hart voor kinderen, maar over haar privéleven weet de wereld niets…
Het boek dat je hier leest is de autobiografie van Chiara Arrighetti. Aan het mooie Comomeer vertelt Chiara in 1994 haar verhaal aan Francesca. Ze doet dit door Francesca haar dagboek te laten lezen. Een dagboek gevuld met onmenselijke gruwel (1944), met liefde en verdriet, maar ook heel veel succes (jaren ’50/’60).
Jerrad Hoff heeft een fijne, beeldende schrijfstijl. In korte hoofdstukken, afwisselend tussen de drie tijdsperspectieven, leer je Chiara kennen als een fijne vrouw. Het hele arsenaal aan gevoelens komt aan bod. Je voelt afschuw en woede, maar ook het gevoel van dolverliefd te zijn passeren de revue. Dit maakt dat het verhaal niet te zwaar wordt.
De personages hebben onderling een hechte band. Je voelt de warmte door het papier heen, waardoor je sowieso van hen gaat houden.
“Don’t judge a book by its cover.” Een heel gekende uitspraak in boekenland, maar helemaal van toepassing op Sant’Anna voor mij. Het is een bijzonder hartig verhaal. Zowel hartverscheurend als hartverwarmend. Ik ben dan ook ontzettend dankbaar dat ik dit boek mocht lezen. Jerrad Hoff is dan geen heel bekende auteur, maar verdient zeker en vast meer aandacht in boekenland.
Met dank aan Jerrad Hoff voor het recensie-exemplaar.
Liefs ❤
Kim
Kim leeft 