Tijdens de laatste dagen in ons vakantiehuisje word ik weer geconfronteerd met mijn “beperking”, maar bezoeken we ook een nabijgelegen dorpje om een lekkere crêpe te eten.
Donderdag 9 juni 2022
Hallo zon. Meteen ook de enigste foto die ik vandaag neem. Op de planning staat een bezoekje aan het schiereiland Quiberon. Maar ik sta op en mijn lijf zegt neen. Keihard neen. En jaar geleden zou ik MS helemaal vervloekt hebben en dat doe ik het nog steeds. Maar ergens heb ik er ook vrede mee. En ik vind gelukkig steun bij mijn e-reader, want ik lees weer eens een boek uit.
Vrijdag 10 juni 2022
Het is inpakdag. Of toch het grootste gedeelte, zodat morgen enkel de toiletspullen nog in de koffer moeten.
We bezoeken ook het nabijgelegen dorpje Locmariaquer. Ik heb veel foto’s getrokken van mooie huizen. Ik kijk mijn ogen echt uit. Stenen en bloemen, het blijkt toch een aantrekkingskracht op mij te hebben. Even een photodump: 😉
Prachtig toch? ❤
We gaan een pannenkoek eten bij Le Vahine. Dat de Fransen hun middagsiësta heel serieus nemen, is hier ook duidelijk. Het restaurant is ’s middags geopend tussen 12u00 – 14u00. Ik kies voor La Flamande, ik ben ten slotte een Vlaming. 😉 😀 Ik heb trouwens geen idee waarom dit La Flamande heet. Wat heeft speculoos met Vlaanderen te maken?
Over drank in Frankrijk gesproken… Wat doen ze daar toch moeilijk. “Un coca”, “un coca zéro”, ze kennen het allemaal niet. Je moet echt al “coca cola” of “coca cola sans sucres” zeggen vooraleer ze weten wat je bedoelt. En dan komen ze af met hun eigen cola. En over de koffies heb ik al eerder gesproken. “Un café” is een heel klein kopje en “un grand café” is een koffie zoals we hier in België kennen.
Nadien zijn we terug gereden naar ons vakantiehuisje. De bar in Saint-Philibert is open, de enigste bar trouwens, dus we zijn daar nog iets gaan drinken.
Op tijd in ons bedje kruipen, want morgen is het vroeg opstaan.
Liefs ❤
Kim
Kim leeft 