De afgelopen maanden heb ik al heel wat boeken van Charlotte de Monchy gelezen. In mei bracht ze Wie waagt die wint uit en aangezien ik zo genoten heb van de andere boeken, kocht ik het e-book. Wat ik van dit boek vond, lees je hier.

Wie waagt die wint | Charlotte de Monchy | 2022 | Boekerij | 320 pagina’s
Gelezen via eigen bibliotheek (gekocht)
⭐⭐⭐
Korte inhoud
Lizzie schaamt zich dood voor haar baan als marketeer bij Man van Nu, een ordinair lifestyleblad voor mannen. Het uitgeleefde, studentikoze appartement waar ze na haar studiejaren nog steeds woont is ze inmiddels ontgroeid en haar prins lijkt op een schildpad te zitten en komt maar niet voorbij. Gelukkig fleuren de bezoekjes aan de bejaarde Celeste, met wie ze bevriend is geraakt tijdens haar studentenbijbaan in de thuiszorg, haar leven op. Ze is dan ook geschokt als Celeste niet alleen plotseling overlijdt, maar haar ook nog eens haar kapitale grachtenpand nalaat.
Zoals alles in Lizzies leven, blijkt de erfenis minder aantrekkelijk dan gedacht. Ze moet hem delen met Celestes onbekende kleinzoon, Tobias. Deze knappe maar koele zakenman wil het huis, dat Lizzie het liefst wil opknappen en in ere herstellen, zo snel mogelijk verkopen. Terwijl ze alles op alles zet om hem op andere gedachten te brengen en daarbij pijnlijke geheimen uit Celestes verleden ontdekt, komt ze tot het inzicht dat je soms een sprong in het diepe moet wagen als je ooit echt gelukkig wilt worden.
Mijn mening
Lizzie woont samen met haar vriendin Mathilde in een oud studentenhuis. Ze werkt als marketeer bij het mannenblad Man en nu. Regelmatig gaat ze op bezoek bij Celeste, een alleenstaande bejaarde vrouw.
Wanneer Celeste overlijdt, blijkt Lizzie de helft van haar prachtig huis aan de grachten geërfd te hebben. De andere helft is voor iemand anders en ze kunnen niets anders doen dat met elkaar overeen te komen. En dat blijkt vooral voor Lizzie niet zo gemakkelijk als gedacht.
~
De afgelopen maanden heb ik een kleine inhaalslag gemaakt en heb ik de vorige boeken van Charlotte de Monchy gelezen. Ik werd meegenomen naar Bali, Canada,… Ik vond het telkens heel goede verhalen, dus dit boek kocht ik bijna blind.
De opbouw van het verhaal is weer de gekende formule van Charlotte. Never change a winning team, zeggen ze soms ook wel. Per toeval ontmoeten twee mensen elkaar in een bizarre situatie (in dit geval dus de erfenis) en beginnen ze aan een hobbelig parcours. Voorspelbaarheid ten top, maar is dat niet juist het succes van dit soort verhalen?
Wat ik fijn vind aan de verhalen van Charlotte de Monchy zijn de korte hoofdstukken. Deze zorgen er namelijk voor dat je het boek als een TGV uitleest. Ook dit is een sterk punt van Charlotte, ze neemt je mee op de TGV en stopt pas als het laatste punt is gezet.
Dit boek daarentegen vond ik iets minder. Alle Charlotte-kenmerken waren aanwezig, maar ik kreeg de Charlotte-vibe niet te pakken. Misschien zat ik nog te veel met Bali of Canada in mijn hoofd, en dan is Amsterdam een beetje een teleurstelling.
Niettemin blijft Charlotte de Monchy één van mijn favoriete auteurs. Heerlijke verhalen in een vloeiende schrijfstijl. En in het volgende boek misschien terug naar het buitenland, want dat is pas het sterkste punt van deze Nederlandse auteur!
Liefs ❤
Kim