Boekrecensies | Gelezen in mei 2022

In mei heb ik weer lekker gelezen. Ik las zowel feelgood, als non-fictie als thriller. Uiteindelijk tikte ik 10 gelezen boeken aan.

Daarnaast ben ik ook een bookstagram-account begonnen. Een wat, Kim? Een bookstagram-account is een account op Instagram dat eigenlijk alleen maar over boeken gaat. Je kletst ook met andere lezers over boeken en verhalen en je kunt je hartje ophalen als boekenfanaat. Op dit account deel ik uitgebreide recensies, zoals ik voorheen ook deed op mijn blog. Dus als je hier nieuwsgierig naar bent, ben je altijd welkom op @kim.leest (ja, één lettertje verschil, S i.p.v. F). Als je geen Instagram zou hebben, hoef je niets te missen, want ik heb het uiteraard hieronder ook gedeeld. 😉

Korte inhoud

Nadat haar ouders uit elkaar zijn gegaan is Effie vervreemd geraakt van haar vader en begon ze een vete met zijn knappe (en veel jongere) nieuwe vriendin, Krista. En nu krijgt Effie nog meer slecht nieuws: Greenoaks, het Victoriaanse landhuis dat Effie haar hele leven haar thuis noemde, wordt verkocht. Wanneer Krista besluit een ‘housecooling’-feest te geven, weigert Effie te gaan. Maar dan herinnert ze zich dat een geliefde schat uit haar kindertijd nog steeds in het huis verborgen ligt. Haar enige kans om die terug te krijgen is door in te breken terwijl iedereen druk aan het feesten is. Terwijl Effie door het huis sluipt, zich verstopt onder tafels en door kiertjes gluurt, realiseert ze zich dat de geheimen die Greenoaks bewaart niet alleen op zolder liggen.

Mijn mening

Na lange tijd nam ik nog eens een Kinsella vast. Vroeger las ik graag de Shopaholic-reeks en ook enkele boeken van haar pseudoniem Madeleine Wickham las ik graag. Door de vele positieve reacties op dit boek besloot ik het al snel te downloaden (vlak na release was het namelijk al beschikbaar in KoboPlus!).

Sophie Kinsella beschrijft de verschillende personages op een heel goede manier. Je kunt je er zo iets bij voorstellen. De schrijfstijl is beeldend en gemakkelijk geschreven. Er is zowel plaats voor dialoog als gewone beschrijvingen.

Het eerste deel van het boek vond ik iets minder. De vele situaties, die weliswaar hilarisch waren, kenden geen vaart. Het bleef in hetzelfde vijvertje van verstoppen en kans tot betrappen vissen. Pas in het tweede deel begon de vaart er in te komen.

Ik vond het een grappig boek om te lezen, maar helemaal lyrisch ben ik over dit verhaal ook niet.

❀❀❀

Korte inhoud

In Ben je ongesteld of zo? gaan Menstruatiemeisjes Honorata van den Akker en Lieke Smets de strijd aan met periodshaming en geven ze praktische tips over alles wat bij menstruatie komt kijken.

Hoor je tampons te verstoppen? Is bruin bloed normaal? Moet je met menstruatiepijn naar de dokter? De Menstruatiemeisjes laten in Ben je ongesteld ofzo? geen vraag ongesteld.

In Ben je ongesteld ofzo? van Honorata van den Akker en Lieke Smets lees je alles wat je wil weten over je menstruatie. Ook als je het nog niet bent. Van hormonen, de seizoenen van je cyclus, anticonceptie, geparfumeerd maandverband en aandoeningen tot het verschil tussen je vagina en je vulva… Doei menstruatietaboe!

Ook delen Honorata en Lieke in Ben je ongesteld ofzo? hun persoonlijke menstruatieverhalen. En die van elf anderen. Want het is tijd om erover te vertellen.

Met menstruatieverhalen van Vera Camilla, Sioejeng Tsao, Bonnie Nottroth, Daan Borrel, Angelique Houtveen, Teske de Schepper, Marieke Eyskoot, Linda de Munck, Nydia van Voorthuizen & Marie Lotte Hagen en Nanoah Struik.

Mijn mening

Er rust nog steeds zo’n groot taboe op menstruatie, maar Honorata van den Akker en Lieke Smets, beter bekend als de menstruatiemeisjes, brengen hier verandering in.

In dit boek gaan ze veel verder dan we ooit op school gezien hebben. Je komt uitgebreid en alles te weten over menstruatie. Menstruatiecyclus, menstruatieproducten, anticonceptie, … Echt alles komt aan bod. Ze laten ook bekende (Nederlandse) medepromotors voor meer openheid over menstruatie aan het woord.

En als je met dit boek nog niet genoeg informatie hebt opgeslorkt, verwijzen ze je graag door naar andere boeken, podcasts (zoals die van henzelf 😉 ),…

Een must read voor iedereen die menstrueert of binnenkort gaat menstrueren.

❀❀❀

Korte inhoud

Niemand kent de geboorte zo goed als Uwe Porters. De schrijfster is al bijna tien jaar lang vroedvrouw en sinds enkele jaren ook zelf moeder. Beide roepingen vervult ze met een groot hart en een voortdurende bewondering voor nieuw leven. In haar debuut Verlos ons vertelt de jonge auteur verhalen uit de verlossingskamer. In deze kamer heeft zij talloze ouders in spe bijgestaan en werd zij op een mooie dag zelf bijgestaan. Het zijn verhalen over het belangrijkste moment in ons leven: het begin. Soms is dat begin prachtig, ontroerend en wondermooi, soms rauw, hard en breekbaar. Met een heldere en poëtische stijl vat dit boek wat voor ons mensen het belangrijkste is. Want hoe onmiskenbaar we als mensen ook kunnen verschillen, we worden allemaal geboren. Ongeacht geaardheid, huidskleur, geloof… Uwe Porters ziet dagelijks wat ons verbindt: liefde die voortkomt uit een nieuw gezicht.

Mijn mening

De Belgische vroedvrouw Uwe Porters is al zo’n 10 jaar vroedvrouw. Ze begeleidde al vele bevallingen en ondertussen heeft ze zelf ook twee bevallingen gehad. Ze heeft dus heel wat ervaring opgedaan.

In korte hoofdstukken neemt ze je mee in haar leven als vroedvrouw, als zelf bevallen vrouw (spoiler: ook al is ze zelf vroedvrouw en weet ze alles over bevallen, het is en blijft een hemels verschil tussen vroedvrouw en kraamvrouw) en ontkracht ze enkele hardnekkige fabels.

Ik vond het een interessant boek. Zelf kinderen krijgen is nog niet aan de orde, als ik ze ooit zou mogen krijgen, maar mijn interesse in de mens is zo groot dat ik dit soort boeken graag verslind. En ik steek het ook op beroepsmisvorming, want naast zelf chronisch zijn, werk ik ook als medisch administratief bediende.

❀❀❀

Korte inhoud

Erin adoreert haar man Danny. Dan springt hij voor haar ogen vanaf het balkon zijn dood tegemoet. Anderhalf jaar later staat Erin terecht voor de dood van haar man…

Wanneer Erin op een ochtend de deur van hun appartement opent voor een collega-agent van haar man Danny, ziet ze de schok op het gezicht van de man. Erin draait zich om, om nog net te kunnen zien hoe Danny naar het balkon loopt en vanaf de vierde verdieping zijn dood tegemoet springt…

Achttien maanden later staat Erin terecht voor de moord op haar man. In de anderhalf jaar hiervoor is ze erachter gekomen dat Danny niet was wie ze dacht. Ze dacht dat hij perfect was, dat hun leven perfect was. Maar dit alles was gebouwd op de perfecte leugen.

Mijn mening

Het verhaal is onderverdeeld in drie grote stukken: de leugen, de waarheid en de hele waarheid. Hierin wisselen de hoofdstukken zich nog af tussen toen (de periode vanaf die fatale sprong tot en met de rechtszaak), nu (de rechtszaak) en toen op Harvard. Deze laatste komt in het begin wat vreemd over, want hier is er geen sprake van Danny of Erin. Naarmate het verhaal vordert, vallen alle puzzelstukken in elkaar. Of dat denk je toch, want krijg je als lezer echt de volledige waarheid van deze perfecte leugen te lezen? Of slaat die perfecte leugen op de allerlaatste zin van het boek?

Na thrillerloze jaren lees ik tegenwoordig weer meer thrillers. Dit zijn het soort thrillers waar ik van hou. Vlot geschreven, wisselend tijdsperspectief waardoor je verder wil blijven lezen, vele plotwisselingen, … De opbouw is ook heel goed, tussen het toen en nu.

Ik heb genoten van dit verhaal en ben blij dat ik terug thrillers ben gaan lezen.

❀❀❀

Korte inhoud

Fleur heeft geen idee in wat voor toestanden ze terechtkomt als ze door haar werkgever naar Italië wordt gestuurd om de mysterieuze miljonair Stephano Visconti op te sporen en op te foto te zetten. Datis namelijk makkelijker gezegd dan gedaan, want het is tot nu toe nog geen enkel roddelblad gelukt om een goede foto van hem te maken. Na enkele hopeloze pogingen om bij Stephano in de buurt te komen, komt Fleur in contact met Raoul, een oude bekende. Ze had niet gedacht hem ooit nog te zien. Het lot lijkt haar gunstig gezind, want hij blijkt Stephano’s chauffeur te zijn! In de hoop dat ze via Raoul bij Stephano in de buurt kan komen, gaat ze met hem op date. En stiekem vindt ze dat eigenlijk helemaal niet erg…

Mijn mening

Ik heb al meerdere boeken van Tamara Haagmans gelezen. Het was telkens genieten van het begin tot het einde. Dit boek, of novelle, vond ik iets minder. Tamara is in haar andere boeken een genie om kwetsbare onderwerpen aan te brengen. In combinatie met haar schrijfstijl tilt ze haar verhalen op naar een hoger niveau. In dit boek blijft het allemaal luchtiger, minder diepgang. Gelukkig blijft haar schrijfstijl ook in kortere verhalen geweldig.

Het einde is wel heel voorspelbaar, maar toch is ze er in geslaagd om je even aan het twijfelen te brengen. Maar uiteindelijk had ik het bij het rechte eind. 🙂

Italiaanse toestanden is een vermakelijk, luchtig verhaal. Ik heb genoten van de novelle, maar ik raad aan om ook zeker haar vorige boeken te lezen (bv. Met een beetje geluk), want die zijn wat mij betreft nog beter dan deze novelle.

❀❀❀

Korte inhoud

Elk jaar komt de familie Bijsters samen in hun vakantievilla in de duinen van Domburg. Maar dit jaar roept Dorothé Bijsters, mater familias en burgemeester van Oldeheuvel, de familie een week eerder bijeen dan gebruikelijk. De reden blijkt niet vrolijk: Do is in groot gevaar. Maar dat laat de familie niet zomaar op zich zitten.

Mijn mening

Het probleem met heel korte verhalen is dat het heel kort is. Tja, hoe kan het anders?

Het verhaal wordt onderverdeeld in vijf dagen, waarvan de vijfde dag zelfs een dag in de nabije toekomst is die terugblikt op de familieweek. Een soort van epiloog.

Het komt over als een opzet voor een nieuw verhaal. Dit en dat zal er gebeuren, maar bij “normale” verhalen wordt er nog heel wat bij aan toegevoegd.

Eigenlijk is het jammer dat er niet meer verhaal is, dat het maar een kortverhaal is, want anders zou dit een ideaal vakantieverhaal zijn, zoals we bv. als kennen van Linda van Rijn.

❀❀❀

Korte inhoud

Keira houdt meer van haar werk dan van wat dan ook: in haar kleine chocolaterie in Valerie Lane verkoopt ze handgemaakte lekkernijen. Haar versgebakken koekjes, zelfgemaakte bonbons en met chocolade omhuld fruit zijn populair bij jong en oud. Maar dan wordt haar geluk verstoord: ze krijgt steeds vaker ruzie met haar vriend, en die ene charmante klant die de winkel regelmatig bezoekt zorgt voor de nodige verwarring. Gelukkig zijn haar vriendinnen er altijd wanneer ze het even niet meer weet. Kan Keira haar privéleven net zo goed op orde krijgen als haar winkel?

Mijn mening

Enkele weken geleden begon ik in het eerste deel van deze serie en na enkele hoofdstukken reserveerde ik meteen dit tweede deel. Het zegt toch al iets.

Het tweede deel is afzonderlijk te lezen van het eerste deel. Af en toe komt Laurie, het hoofdpersonage uit het eerste deel nog aan bod, maar je hoeft dat deel niet gelezen te hebben om te kunnen volgen in dit verhaal.

Het verhaal leest enorm vlot. Manuela Inusa neemt je mee naar Valerie Lane en laat je niet meer los. In tegenstelling tot het eerste deel gaat de auteur in dit tweede deel iets dieper in op het hoofdpersonage, maar het blijft nog steeds luchtig.

Ik hou enorm van thee maar nog meer van chocolade. Neem nooit mijn chocolade af! Is het daarom dat ik dit boek beter vond dat het eerste deel? Of is het omdat ik de personage beter leer kennen? In ieder geval, dit verhaal is echte feelgood en ik heb ervan genoten!

❀❀❀

Korte inhoud

Eline van As kijkt uit naar de jaarlijkse vakantie met haar twee vriendinnen van vroeger, Lydia en Sascha. Ze kennen elkaar van de zomers die ze als kind doorbrachten in Zoutelande en hebben altijd contact gehouden. Zoals elk jaar komen ze in september samen in de Zeeuwse plaats om te ontspannen en bij te praten. Lydia heeft afgelopen jaar samen met haar man Gert een strandtent overgenomen en daar kunnen de vriendinnen verblijven. Het was een druk seizoen voor Lydia en Gert en het valt Eline op dat haar vriendin echt aan rust toe is. Eline zelf heeft een bewogen jaar achter de rug en kan ook wel wat ontspanning gebruiken. Eerst lijkt dat te gaan lukken: het is mooi weer, de vriendinnen maken lange strandwandelingen en de avonden zijn gevuld met lekker eten en wijn. Toch voelt Eline dat er iets niet klopt. Komt dat door het flirtgedrag van Gert of is er meer aan de hand? En wat heeft een recente verdrinking in Zoutelande ermee te maken? Tegen de tijd dat Eline er op een gruwelijke manier achter komt wat er speelt, zit ze er al middenin. En dan is het de vraag hoe ze hier zelf nog uitkomt.

Mijn mening

Enkele weken geleden raakte het eindelijk bekend wie achter de naam Linda van Rijn zat. Auteur Mariëtte Middelbeek kwam bovengronds. Van zowel Van Rijn als Middelbeek heb ik al enkele boeken gelezen.

Het verhaal begint met de eerste verdrinking in de zomer en de lezer maakt kennis met rechercheur Suzanne. Dit personage zal doorheen het boek vaak op het toneel verschijnen. Nadien gaat het over in een gemoedelijke vakantiesfeer om in de helft van het boek over te schakelen naar het thrillerelement in het verhaal.

Echte spanning en gevaar is er niet te lezen, behalve het voorlaatste hoofdstuk. Alhoewel dit ook heel voorspelbaar is, zowel de dader als de afloop van het verhaal.

De schrijfstijl van Van Rijn is soepel en vlot. Alleen blijf ik het ontzettend jammer vinden dat er redactionele fouten te vinden zijn. Niet alleen in dit boek, maar ook in andere boeken van Van Rijn. Het lijkt alsof het niet belangrijk is, het boek wordt toch verkocht en de meeste lezers zullen er wel over lezen, zeker? Ik niet, want ik vind het toch bizar dat op de flyer staat “Vrijdag 20u, kamer 4” en enkele alinea’s later “Het is half negen, dus ze nog een kwartier wachten.” Huh?

Desondanks vond ik dit verhaal beter dan het vorige verhaal dat ik gelezen heb (Strandslag). Linda van Rijn staat gekend voor de luchtige vakantiethrillers, maar het zou haar boeken meer eer aandoen als al die redactiefouten eruit gefilterd worden.

❀❀❀

Korte inhoud

Het is 1944 en de Tweede Wereldoorlog is in volle gang. De 18-jarige Victoria van Coevorden wordt door haar ouders vanwege grote financiële problemen aangespoord om te trouwen met haar steenrijke jeugdvriend Robert. Dan stort er een Engels gevechtsvliegtuig neer achter Victoria’s familielandhuis. De piloot overleeft de crash en Victoria biedt aan hem te helpen. In de gevaarlijke weken die volgen moet ze hem verborgen houden voor Robert en haar familie. Maar Robert houdt iets voor haar achter, en zodra Victoria dat ontdekt smeedt ze een plan waarvan ze de tragische gevolgen nog niet kan overzien.

Vijfenzeventig jaar later krijgt Victoria een advertentie onder ogen, en wordt ze alsnog door haar verleden ingehaald. Ze besluit haar stilzwijgen te verbreken… 

Mijn mening

In een vloeiende stijl en korte hoofdstukken vertelt Rachel van Charante het verhaal. Afwisselend tussen heden en verleden, om zo de spanning op te bouwen. Net als Iris moet ook de lezer telkens wachten op het vervolg van Victoria’s verhaal. Ook in Iris’ leven gebeurt er heel wat, waardoor het geen moment saai wordt en je gewoon verder wilt blijven lezen.

Het thema van de Tweede Wereldoorlog is natuurlijk al vaak gebruikt. Toch het element nieuw voor mij. Het had een andere invalshoek dan ik gewoon ben. Je kunt niemand vertrouwen, zelfs niet de mensen die dicht bij je zouden moeten staan. Het was een tijd van leugens en bedrog, zelfs onder eigen volk.

Wauw, wat was dit een prachtig verhaal. Ik deel niet snel 5 sterren uit, maar deze krijgt ze meteen. Ik zat gekluisterd aan het boek, mijn smartphone bleef onaangeroerd naast mij liggen, ik vergat te eten, … Een dikke aanrader!

❀❀❀

Korte inhoud

Carmen raakt op één dag haar drukke baan én haar relatie kwijt. Ze loopt binnen in een bloemenzaakje aan het Vondelpark, waar de verkoper haar betovert. Maar dan laat hij plots de zaak aan haar over! Ze roept de hulp in van haar twee beste vriendinnen die op eigenwijze meehelpen om van de zaak een succes te maken. Hoe krijgt ze haar leven én de zaak weer op de rit?

Mijn mening

Bloemen hebben een grote aantrekkingskracht op mij, dus toen ik de aankondiging zag op bookstagram, had ik het boek al snel gedownload.

In het begin viel het verhaal een beetje tegen. Naast de drukfouten had ik vaak het gevoel dat er zinnen verdwenen waren, dat er geen logische overgang zat tussen de alinea’s.

Pas na enkele hoofdstukken kwam ik in het verhaal en slaagde Gaby Rasters er in om mijn gevoel te veranderen. De personages die verschenen, waren stuk voor stuk leuke personages, behalve Henri dan. 😉 Ik heb vaak gegniffeld over bepaalde acties, zoals de scène in restaurant Moeders. Je leest natuurlijk ook verder om te weten te komen of Florian terugkomt en wat de reden van zijn verdwijning was. Hier introduceert Gaby ook al kort het personage uit het volgende deel van deze drieluik.

Ondanks de aarzelende start, heb ik genoten van dit feelgoodverhaal dat een glimlach op je gezicht tovert. Ik ben warm gemaakt voor het tweede deel Tequila en tulpen en zal deze ook zeker en vast lezen.

Liefs ❤
Kim

Uitgelichte afbeelding is afkomstig van canva.com