Nutteloze weetjes over mij #2: de boekeneditie

Het is weer tijd voor enkele nutteloze weetjes over mij. Vorig jaar deelde ik al enkele nutteloze weetjes over vakantie, maar deze keer gaat het over een andere passie van mij: boeken. 😀

Ik lees voornamelijk romans en waargebeurde verhalen, in mindere mate jeugdboeken en thrillers.
Science fiction of horrorverhalen zeggen me niets.
Ik ben een fervente bezoeker van de bib. Ik ben trouwens lid vanaf het 1ste leerjaar. Ik ken de tijd van de fichebakjes nog. 😉
Ik heb twee zomers een studentenjob mogen uitoefenen in de bib. De hemel!
Het lezen is met de paplepel ingegeven. Mama leest ook heel graag en we hebben over het algemeen wel dezelfde smaak (vooral romans en waargebeurde verhalen), waardoor we vaak in elkaars boekenkast duiken of elkaar boekentips geven.
Sinds 2009 houd ik mijn aantal gelezen boeken bij. Het absolute record dateert uit 2013 toen ik 108 boeken uitlas. Ik moet er even bij vertellen dat 2013 een volledig jaar was waarin ik naar school treinde, waarbij de schooluren niet overeenkwamen met de treinuren, waardoor ik vaak moest wachten (met een boek uiteraard).
Ik gebruik altijd een bladwijzer in een papieren boek. Ik gruwel van ezelsoren.
Als ik aan een nieuw hoofdstuk begin, tel ik altijd hoeveel pagina’s dat hoofdstuk telt. Kwestie van te kunnen besluiten of ik nog een hoofdstuk kan lezen. Met mijn e-reader is dat natuurlijk extra handig, want daar staan het aantal pagina’s van een hoofdstuk gewoon bovenaan in de koptekst.
Als ik dan toch in een langer hoofdstuk begin, eindig ik altijd bij het einde van een alinea (gevolgd door een witregel) of als de zin onderaan de pagina met een punt eindigt.
Als ik een papieren boek koop (en dat gebeurt niet heel vaak meer), dan kies ik het beste exemplaar uit de stapel en kijk ik of alle pagina’s aanwezig zijn. Ik heb zo namelijk eens een boek gekocht waarbij er heel wat pagina’s ontbraken. Dit is wel netjes opgelost door de uitgeverij door een nieuw boek op te sturen.