Het was weer tijd voor een afspraak bij de neuroloog. Deze keer hoefde ik geen onderzoeken te laten doen, maar was het gewoon een raadpleging om Redomex te bespreken. In deze blog vertel ik of Redomex hielp voor mij en wat er nu verder gaat gebeuren.
Sinds 7 december 2021 neem ik Redomex in. Elke avond slik ik een tabletje van 10 mg. Redomex is een antidepressivum, maar boekt ook goede resultaten bij zenuwpijn en zou de blaas ’s nachts ook gedeeltelijk stil leggen. Vol goede moed begon ik eraan. Ik wist dat het een tijdje nodig had om in te werken, en ik gaf het ook echt een kans. Maar begin februari wist ik dat Redomex niet voldoende hielp. Het was voor mij eerder een slaappil, omdat ik er zo suf van werd. Maar de pijn bleef, de nachtelijke toiletbezoeken en zodus de onderbroken nachten bleven ook. Het voordeel was dan wel weer dat ik na zo’n nachtelijk toiletbezoek snel weer indommelde. Ik mocht van de neuroloog de dosis verhogen naar 20 mg, maar dit heb ik nooit gedaan. Ik werd van 10 mg al immens suf, wat zou dat dan zijn met 20 mg?
Aangekomen bij de neuroloog was de eerste vraag uiteraard “Hoe gaat het?”. De afgelopen weken ging het niet zo goed. Immense vermoeidheid, pijn, geen energie, … Vorige week kreeg ik ook een immense zenuwpijnaanval met continue schietende pijn in mijn rechterbeen die iets langer dan 24 uur duurde en een pijnscore van 8 kreeg. Gemiddeld scoor ik mijn pijn op 4 of 5, dus het was echt hevige pijn. Ik moest de pijn aanduiden en gelukkig was dit niet MS-gerelateerd. Het ging over een perifere zenuw en niet over een centrale zenuw (MS valt aan op centrale zenuwen).
Daarna werd Redomex besproken. Het is een goede “slaappil” voor mij, dus voor dat gedeelte blijf ik het gewoon slikken. In tegenstelling tot echte slaapmedicatie is Redomex niet verslavend en kan je er van de ene op de andere dag mee stoppen. Voor de pijn werd er Duloxetine voorgeschreven. Ook dit is een antidepressivum dat op zenuwpijn kan inwerken. Ik begin met de opstartfase 30 mg en indien geen beterschap mag ik naar 60 mg gaan. De neuroloog blijft verder zoeken totdat ze het middel heeft gevonden.
Enkele weken geleden kreeg ik ook mijn uitnodiging voor de 4de (booster)prik. Ik heb heel hard getwijfeld, maar na het gesprek met de neuroloog (die een 4de prik aanraadde) toch besloten om ze te gaan halen. Het zal hoe dan ook niet de laatste prik zijn. Waarschijnlijk evolueert dit naar een halfjaarlijkse prik (voor de hoogrisicogroepen), zoals griep een jaarlijkse prik is.
Binnen een aantal maanden heb ik weer een controle bij de neuroloog om Duloxetine te bespreken.
Liefs ❤
Kim
Uitgelichte afbeelding is afkomstig van canva.com
Kim leeft 