Het is niet omdat je volwassen bent, dat je geen jeugdboeken meer mag lezen. De jeugdafdeling in de bib is geen verboden afdeling voor achttienplussers. 😉 Zo nam ik bij een bezoek aan de bib dit boek mee en wat ik ervan vond, lees je hier.
De koning van de flat | Marieke Smithuis | ill. Marieke van Ditshuizen
2020 | Em. Querido’s Uitgeverij | 244 pagina’s
Korte inhoud
Boele en Moes zijn beste vrienden. Ze wonen in een flat van tien verdiepingen waar altijd wat te beleven is. Ze vinden een gewonde meeuw op het balkon en er blijkt een enge heks op de verdieping onder Boele te wonen. Je kunt ook een heleboel kattenkwaad uithalen in zo’n flat en toevallig zijn Boele en Moes daar heel erg goed in… (achterflap)
Over de auteur
Marieke Smithuis schreef eerder de succesvolle boeken over Lotte en Roos, waarvoor ze onder andere een Vlag en Wimpel van de Griffeljury kreeg. (achterflap)
Mijn mening
Boele en Moes zitten niet alleen bij elkaar in de klas, maar zijn ook beste vrienden. Ze wonen in een groot flatgebouw. Ze maken heel wat avonturen mee. Zo houden ze een tuintjesrace, galopperen ze op een ezel, nemen ze stiekem Perenbuikje (wie dat is lees je in het boek) mee, eten ze roze kip, redden ze ijsberen, … Kortom, het is nooit saai in het leven van Boele en Moes. 😉
Het boek is onderverdeeld in aparte verhaaltjes, maar tegelijkertijd lopen ze ook gewoon door. In een hoofdstuk kan er iets verteld worden wat in een eerder hoofdstuk al is aangehaald.
Boele en Moes maken heel wat mee. Hetgeen gewone kinderen ook meemaken. Tegelijkertijd weet Marieke Smithuis ook iets “pedagogisch” in het verhaal in te brengen. Ja, ze halen kattenkwaad uit, maar ze leren er ook uit. Je kunt gewoon niet boos worden op Boele en Moes, ondanks hun af en toe niet zo mooie streken.
Wat ik ook heel goed vond, was het multiculturele aspect dat Marieke Smithuis ter sprake bracht. Dat doet ze al meteen met een hoofdpersonage, Moes, afkorting van Mustafa. Zoals je al wel kunt raden, is dit een Marokkaanse naam. Moes is een normale jongen, net hetzelfde als Boele, maar dan met een andere achtergrond. In het boek verwerkt ze ook de vooroordelen waarmee Moes te maken krijgt, maar nooit overdreven veel. Ze laat gewoon zien dat mensen met een verschillende achtergrond perfect samen kunnen leven als ze elkaar respecteren hoe ze zijn.
Alleen vind ik het een beetje jammer dat er twee jongens als hoofdpersonages zijn genomen. Het is misschien heel cliché, maar een jongen-meisje als hoofdpersonages zou het boek helemaal afgemaakt hebben.
De verhaaltjes worden vergezeld met mooie tekeningen van Marieke van Ditshuizen. Ze weet de emoties (blij, boos, verbaasd, …) van de personages perfect neer te tekenen.
Het boek verleent zich er ook toe om voor te lezen door de korte hoofdstukken. Voor het slapengaan of in klasverband kan het ook een fijn momentje zijn als de leerkracht eventjes voorleest.
De koning van de flat is een fijn jeugdboek met een pedagogisch, sociaal aspect in verweven. Dit maakt het ook een ideaal boek voor bijvoorbeeld een klasgesprek na het lezen.
Volgens mij kunnen Boele en Moes nog heel wat andere avonturen beleven en kunnen er nog heel wat andere nevenpersonages geïntroduceerd worden. Met een flatgebouw van tien verdiepingen moet dat zeker lukken. 😉
Kim leeft 