Welkom bij een nieuw dagboek! Afgelopen week was het lenteweer ver weg en kregen we een hoop aprilse grillen over ons heen. Om de lente terug in huis te halen, bestelde ik een boeket bij Bloomon. Mijn lieve papa speelde ook voor taxi. Waarom? Dat lees je hier in dit dagboek. 🙂
Ik heb trouwens afgelopen week mijn dagboeken eens terug gelezen. Als ik het zo achter elkaar lees, vind ik het zelf een hoop negativiteit. Aan de andere kant, het is wat het is. Ik kan en wil het niet verbloemen en het mooier laten lijken dan het is. Het is mijn leven zoals het is, ongecensureerd. 😉
Zaterdag 3 april 2021
Mijn overprikkeld hoofd is nog niet verdwenen. Het liefst van al zou ik gewoon thuis blijven, maar de boodschappen roepen. Snel naar de Aldi en snel weer buiten.
Vandaag is de pijn ook weer aanwezig. Ik heb nog maar eens een Dafalgan Codeïne ingenomen en ’s avonds ook nog Brexine. Het verlicht de pijn een beetje, maar het verdwijnt niet. Wat is trouwens de definitie van pijnstiller? Pijn verlichten of pijn doen verdwijnen? Oh ja, ook een verwarmd graankussen heb ik mijn nek gelegd.
Sinds ik in mijn appartement woon, is er hier nog geen groen binnen geweest. In de zin van bloemen of planten. Het wordt stilletjesaan tijd om hier verandering in te brengen. Ik bestelde een boeket bij Bloomon. Als ik dit vertel aan mama, krijg ik de vraag waar ik dat gezien heb. Tja, ik ben de generatie van Facebook en Instagram, dus waar zou ik het gezien hebben? 😉
Vandaag lees ik verder in Agneta’s erfenis. Ik heb nog zo’n 190 pagina’s te lezen. Voor alle duidelijkheid, ik heb het boek omgedraaid zodat de bladwijzer duidelijk zichtbaar wordt. Enkele uurtjes later klap ik het boek dicht. Ondertussen is de recensie al verschenen, die kan je hier vinden. 🙂
Zondag 4 april 2021
Vandaag is het Pasen. Veel doe ik niet. Behalve wat tv kijken, lezen, ….
Maandag 5 april 2021
Op deze Paasmaandag mag ik niet naar kiné. Logischerwijs is het voor haar ook een dagje verlof. Ik heb het wel gemist, want hallo pijn, niet zo fijn dat je er weer bent. Het resulteert weer in een huilbui…
Ik heb ook Vaarwel Roscoe uitgelezen. Waanzinnig goed geschreven! Uitgebreide recensie volgt deze week. 🙂
Dinsdag 6 april 2021
April doet wat ‘ie wil. Deze weerspreuk is gemaakt voor dagen als vandaag. Sneeuwbuien en nog eens sneeuwbuien. Dit hoort op 25 december te gebeuren en niet in april.
Het is weer was- en strijkdag. Ik begin het stilletjesaan te leren om niet alles te strijken. Vesten, truien en t-shirts heb ik gewoon opgeplooid of opgehangen aan een kapstok in de kast gelegd/gehangen.
Vandaag is mijn boeket van Bloomon geleverd. Ik ben er zo blij mee! 🙂
Het wordt geleverd in een grote doos. Het boeket is samengebonden en onderaan de stelen wordt het goed nat gehouden door een vochtige spons. Gelukkig zit er ook een handleiding bij, want anders zou ik gewoon het boeket in een vaas met water gezet hebben. Helemaal niet volgens de regels van de bloemkunst, maar ik weet niet beter. Dankzij dit stappenplan heb ik weer iets bijgeleerd.
Nadat de vaas (die je kunt bijbestellen, maar dit hoeft niet) is gewassen, tot 1/3 is gevuld met water en het bijgevoegde bloemvoedsel in dat water is gedaan, is het tijd voor de bloemschikking. In dit boeket spreid je de lange, middellange en korte stelen. Je snijdt ongeveer 1 cm van de stelen af, zodat de bloemen weer op en top zijn om het voedsel op te nemen. Daarna schik je de bloemen aan de hand van het stappenplan. Allemaal heel duidelijk uitgelegd voor beginnelingen zoals ik. 😉
Woensdag 7 april 2021
April doet wat ‘ie wil is vandaag ook van tel. Maar ’s avonds krijg ik een prachtig verschijnsel te zien. De zonnestralen breken door de donkere wolken heen.
En ik mag naar de kiné! 🙂
Donderdag 8 april 2021
Ik ben zoals gewoonlijk weer te vroeg op de parking. Gelukkig heb ik altijd iets bij om te lezen. Ik ben begonnen in dit boek.
Tijdens mijn middagpauze maak ik een wandelingetje. Even frisse lucht scheppen.
En dan gebeurt er weer iets… Ik zit aan tafel bij mijn ouders thuis. Uit het niets krijg ik pijn in mijn rechterknie. Weer geen aanleiding of oorzaak te bedenken. Die middagwandeling heeft er niets mee te maken, want dat doe ik wel vaker. Het is een continue pijn die pas na een tiental minuten weggaat. Wat overblijft is een stijve voet en een immens vermoeid been. Ik herken het maar al te goed. Voor de verandering weet ik wel waar dit aan ligt, dit is gewoon MS-gerelateerd. Alleen is het deze keer weer iets erger dan de vorige keer. Toen was er van een pijnlijke knie nog geen sprake… En zo blijven we bezig…
Vrijdag 9 april 2021
Mijn rechterbeen is nog niet wat het hoort te zijn, dus ik vind het onverantwoord om achter het stuur te kruipen. Gelukkig is papa altijd vroeg wakker en hoeft hij vandaag niet te werken. Ik trommel dus taxi papa op. Oh ja, zelfs als hij zou moeten (thuis)werken, zou hij nog voor taxi spelen. Dan werkt hij ’s avonds maar wat langer door, maar zijn dochter moet en zal op het werk raken. 😉
Vandaag heeft papa me dus naar het werk gevoerd en ’s avonds weer komen halen. We hebben er ’s avonds wel zo’n dik uur over gedaan, aangezien er weer aan ongeval is gebeurd op de E313, waardoor al het verkeer de N-weg neemt.
Mijn boeket bloeit trouwens mooi. Meer en meer knoppen (heet dat zo?) gaan open staan. Nog steeds superblij met dit boeket! 🙂
’s Avonds lees ik weer wat uurtjes. Ik tref een passend citaat aan over vermoeidheid. Héhé, dit is zo herkenbaar, ook al behoor ik nog tot de jeugd. Oh ja, die geheimzinnige pilletjes heb ik zelf nooit genomen, voor alle duidelijkheid. 😉
Fijne week, allemaal! 🙂
Kim leeft 