Ik werk in een labo pathologie. Wij krijgen allerlei soorten stalen binnen, die uiteraard geregistreerd moeten worden. In onze vakgebied ook wel “de intake” genoemd. Deze stalen zitten samen met het aanvraagformulier in plastic zakjes. De meeste zakjes zijn normale zip-zakjes, maar sommige zakjes zijn nog professioneler. Ik vergelijk ze met de kookbuiltjes waar rijst in zit. Zakjes die je normaal gemakkelijk kunt openscheuren…
als je geen problemen hebt met bv. kracht in je hand.
Ik was dus de stalen aan het uitpakken en had een schaartje in mijn hand om die zakjes open te knippen. Een collega passeerde even en zei…
Collega: “Je kunt dat ook gewoon openscheuren.”
Ik: “Dat lukt niet. Ik heb daar de kracht niet voor.”
Collega: “Ah, doe het dan maar met het schaartje.”
Kim leeft 