Ik heb het gevoel dat ik elke week maar zit te zeuren en te zagen over pijn, vermoeidheid, … Ik ga het over een andere boeg gooien, of tenminste proberen. Ik ga weer wat positiever zijn. 🙂
Afgelopen week begonnen de onderzoeken, want ja, de klachten heb ik nog steeds. Wat heb je juist gezegd, Kim? Niet te veel zeuren en zagen. Ik ben ook helemaal in de ban van het VTM-programma The Masked Singer. Voilà, dat is al iets positiever. We gingen voor de eerste keer weer naar het theater sinds de lockdown en de week eindig ik met licht positief nieuws. Voilà, dat is wat ik wil horen/lezen, Kim! Lees je weer mee? 🙂
Zaterdag 19 september 2020
Ik ben gisteren vroeg in bed gekropen en vanochtend om 7u00 opgestaan.
Ik ging naar mijn favoriete gemeentelijke dienst: de bibliotheek. 🙂
Ik kwam thuis met bovenstaande boeken. Ik pleit voor jou en Plankenkoorts had ik als aankoopsuggestie gedaan in de bib.
Ondanks mijn goede voornemen om genne zak te doen vandaag, is het me niet helemaal gelukt. Wasjes draaien en de badkamer en toiletten poetsen. Het was nodig, dus moest ook gebeuren. Voor de rest was het hier nog redelijk proper, dus dat kan nog even wachten.
Ik bekeek uitgesteld naar The Masked Singer op VTM. Ik verwachtte er niet zo veel van, maar ik vind het best goed. Ik lach me te pletter met Jens Dendoncker en Karen Damen. 😀
Uiteraard deed ik weer een middagdutje. De vermoeidheid is al iets beter, minder erg aanwezig, maar moe ben ik nog altijd.
Papa is ook mijn kapstok en mijn spiegel komen ophangen. Tussendoor even naar de spannende tijdrit van de Tour de France kijken, waar Pogacar de gele trui Roglic in de vernieling reed en diezelfde trui zelf mee mag nemen naar huis. De Tour is in jaren niet zo spannend meer geweest, alleen wel heel sneu voor Roglic en team Jumbo-Visma.
Zondag 20 september 2020
Grrr… Het is weer weekend, ik kan blijven liggen, maar daar is het weer. Veel te vroeg wakker door toiletbezoekje, niet meer in slaap kunnen vallen, maar doodmoe.
Ik haalde het strijkijzer en de strijkplank weer boven, want het is weer tijd voor de strijk.
Maandag 21 september 2020
De nieuwe werkweek is gestart. Vermoeidheid is weer “normaal”, in de zin van “normaal” voor mij. 😉 Ik heb wel weer pijn. Als ’t één niet is, dan is ’t het ander wel.
Ik bracht een bezoekje aan de huisarts. Ik had namelijk een voorschrift voor Domperidone nodig. Meteen ook even die extreme vermoeidheid vermeld en hetgeen er de voorbije weken/maanden gebeurd is. Ze nam voor de zekerheid bloed. Ook schreef ze een “boostkuur” van vitamines voor.
Dinsdag 22 september 2020
Drukke dag voor de boeg. Onderzoek deel 1 van de 6 stond op de planning: scintigrafie. Een heel avontuur, maar dat verhaal volgt binnenkort.
In de namiddag heb ik zo weinig mogelijk gedaan, want er stond een avondje theater op de planning. De eerste keer sinds de lockdown. Mijn ouders hadden al meegegeven dat ik mij niet verplicht moest voelen om mee te gaan. Dat ik in mijn zetel mocht blijven. Het klonk heel aanlokkelijk, maar dan had Meneertje La Pein weer gewonnen. Niks van, ik heb nood aan ontspanning, dus Meneertje La Pein moest zich maar koest houden. Ook hierover volgt nog een uitgebreid verslag. 🙂
Vandaag ben ik ook naar de apotheker gereden om die “boostkuur”. Het kost toch veel geld, die vitamines. En er wordt niks terugbetaald, zelfs niet door de ziekteverzekering “zware ziekten”.
Ik mocht ook voor de bloeduitslag bellen. Alles in orde, enkel een tekort op foliumzuur (hopla, nog een doosje pillen erbij) en het CRP is ook verhoogd. Het CRP is een ontstekingswaarde. Als dit verhoogd is, betekent dat er ergens in jouw lichaam een ontsteking is. Alleen is deze waarde zo algemeen, dat je nog niet weet waar de ontsteking zich bevindt. Al kan dit wel een verklaring zijn voor die pijnen in mijn lichaam. Dit resultaat wordt meegenomen naar de neuroloog.
Woensdag 23 september 2020
Dag één van de “boostkuur”. Ik moet ’s morgen vijf minuten extra ontbijt rekenen. Pilletje vitamine D (nam ik al sowieso in), pilletje foliumzuur, een vies drankje met vitamines en dan nog twee ampulles die je echt moet afbreken en in een glas met fruitsap of water gieten. Voor de smaak, want je kan het ook gewoon in je mond gieten. We houden het in mijn geval netjes. 😉
Net na de middag had ik toch even een moeilijk momentje. Mijn ogen vielen weer toe en de pijn kwam weer hevig opzetten. Ik begin me eigenlijk af te vragen of die “gewrichtspijn” geen “zenuwpijn” is. Ik voel het wel in de gewrichten, maar ook elders. Hopelijk weet ik binnenkort meer.
Donderdag 24 september 2020
Grr, daar was er weer een exemplaar vannacht. De mug. Rotbeest. En dan doe je nog zo je best die beesten buiten te houden, toch glipt er af en toe eentje binnen. 😦
Vrijdag 25 september 2020
De winterjas is weer bovengehaald. Het is een stuk frisser en dan is zo’n warme jas geen overbodige luxe.
De zomer van 2020 is nu voorgoed gedaan. Deze avond raasde storm Odette over het land. Bij ons, in het oosten van het land, viel het qua wind nogal mee. Weliswaar harde rukwinden, maar geen storm zoals aan de kust. Als het hard waait, ben ik altijd bang dat mijn loungeset wegvliegt en schade brengt. In principe staat het wel veilig, achter het glas van de terrasomheining, maar toch… Je weet nooit. 😉
Ik ben trouwens drie dagen bezig met de “boostkuur” van vitamines. Ik voel al verschil. Ik ben veel minder moe. Ik val niet meer in slaap. De huisarts zei al dat het een wondercombinatie is, maar ja, eerst altijd zien en dan geloven. Wel, het is echt een wondercombinatie. 😉
Ohja, over de pijn zwijg ik even, want ik wilde positiever zijn. 😉
Fijne week, allemaal! 🙂
Kim leeft 