Het was toch een spannende week, hoor. Ik ben namelijk verhuisd. Héhé, zul je denken, eindelijk. Toch had ik het heel moeilijk en wil ik even een roze wolk doorprikken. Deze week werd ook mijn loungeset geleverd. Dan denk ik weer: Héhé, eindelijk. 😉 Lees je weer mee? 🙂
Zaterdag 15 augustus 2020
Vandaag ben ik weer eens naar mijn appartement gereden. Het was er 29° C, dus ik heb alle ramen open gezet. Al snel is het gedaald naar 28,5° C, maar lager dan 27,5° C is het niet geweest. Toen ik rond 15:00 uur weer vertrok, was het terug 28,5° C.
Papa is ook even gekomen om het magneetbord op te hangen. Hij heeft het met lijm tegen de muur geplakt, zodat de spijkers (bij het boren) niet zichtbaar zouden zijn. Hopelijk blijft het nu ook nog hangen. 😉
Ik heb ook een besluit genomen: de nacht van maandag op dinsdag wordt mijn eerste nachtje in het appartement. Dinsdag is mijn vrije dag, dus dan kan ik rustig wennen aan alles, want hoe je het ook draait of keert, wennen zal het zijn! Normaal zou ik op een vrijdag “verhuizen”, zodat ik een volledig weekend kan wennen, maar aangezien ze donderdag beginnen met de afbraak van de keuken, wilde ik sneller weg. Ik zie het namelijk niet zitten om weer in een bouwwerf te zitten (cfr. renovatie badkamer).
’s Avonds was het weer tijd voor BBQ. We eten vaak de coleslaw (van Jeroen Meus) als bijgerecht. Jammer genoeg werden we geterroriseerd door wespen. Wat dan min of meer helpt, is koffie verbranden. Je stinkt wel uren in de wind naar verbrande koffie, maar de wespen zijn weg. Gelukkig hebben we nadien nog een douche… 😉
Om ook nog wat goed nieuws te melden op MS-gebied: vandaag ging het relatief goed en had ik weinig last van MS-klachten, pijn of weet-ik-veel-wat. Jihaa! 😀
Zondag 16 augustus 2020
Om even een roze wolk te doorprikken: ik heb het heel moeilijk met de nakende verhuis, ondanks dat het mijn eigen keuze is, waar ik nog steeds 100% achter sta. 28,5 jaar heb ik samengeleefd met mijn ouders, ik heb een supergoede band met mijn ouders en om dan “afscheid te nemen”… Vergeet de mooie liedjes, de mooie reclames, de mooie uitroepen “Eindelijk op eigen benen” etc… Ik doe tegendraads, want ik heb het heel moeilijk…
Vandaag is trouwens mijn grootmoeder jarig. We hebben met de kleinkinderen samen gelegd voor een ontbijtmand voor twee personen. Zo kon mijn grootvader ook meegenieten. 😉
Maandag 17 augustus 2020
The big day. Eerst moest ik uiteraard nog gaan werken. Toen ik thuiskwam, kreeg ik het weer heel lastig. Ploep, ik doorprik nog eens die roze wolk. Ik moet erdoor en ik zal er ook door komen. Daar ben ik zeker van.
Ik lijd namelijk aan de 2 H’s: Heimwee en Huilbuien. Tja, eens hypergevoelige ziel, altijd hypergevoelige ziel.
Dinsdag 18 augustus 2020
De eerste nacht is relatief goed verlopen. Ondanks dat het 27°C in de slaapkamer was, volgens de thermometer dan, heb ik het niet te warm gehad. De matras ligt ook goed. Aan het hoofdkussen is het nog wennen, maar in uiterste noodgevallen heb ik nog steeds mijn “oude” hoofdkussen naast mij liggen.
Vandaag ben ik ook nog eens naar de Action gereden. Ik had nog wat opbergdingetjes nodig. En toen ik aan de kassa stond, waar de batterijen liggen, schoot mij ook te binnen dat ik dat zeker moest meenemen. Ohja, ik had thuis (in mijn appartement dus) een lijstje gemaakt wat ik nog nodig had. Eén keer raden waar dat lag toen ik in de Action stond: inderdaad, thuis. 😉
Woensdag 19 augustus 2020
Ik heb deze zomer nog weinig last gehad van muggen. Tot vannacht. Constant gezoem rond je hoofd en als je het licht aandoet, zie je ze natuurlijk niet meer.
Normaal gezien zou het op dinsdag 28 juli geleverd worden, maar dat ging dus niet door. Maar vandaag was het zover: mijn loungeset is geleverd! 😀 Papa heeft zijn bureau eventjes verhuisd om de wacht te houden. Toch handig, dat thuiswerken. Tijdens zijn middagpauze heeft hij het zelfs in elkaar gezet.
’s Avonds was het weer kinétijd. Normaal gezien is dit op maandag, maar uitzonderlijk dus op woensdag.
Toen ik terug thuis was, had ik geen koud water aan de wastafel in de badkamer. Als ik de kraan dus naar “koud” draaide, kwam er niets uit. Vreemd, want ik heb wel al koud water gehad. Ik hing al snel aan de telefoon: “Papa, ik heb geen koud water meer.” Papa de held kwam eventjes naar hier en prutste wat aan de leidingen. Totdat de aap uit de mouw kwam: de “technische” kraan (in de berging) stond nog dicht. Maar Kim, je had toch koud water? Klopt, maar dat was eigenlijk “warm” water dat niet warm werd.
Donderdag 20 augustus 2020
Deze nacht heb ik eigenlijk goed geslapen. Buiten de nachtelijke toiletbezoekjes gerekend dan. De matras ligt geweldig en ook aan het hoofdkussen begin ik meer te wennen. De twee H’s verdwijnen ook beetje bij beetje. Het komt allemaal goed! 🙂
De keuken in het ouderlijk huis is ook afgebroken. Eerst was het vandaag, dan morgen… of nee, toch vandaag. Het is toch een heel ander en vooral raar zicht. 😉
’s Avonds werd ik getrakteerd op een wondermooie lucht. Aangezien ik geen bakstenen in mijn uitzicht heb, heb ik altijd volle zicht op natuur en lucht. Geweldige natuurschilderijtjes! 🙂
Vrijdag 21 augustus 2020
De laatste werkdag van de week. Ook de nieuwe route naar het werk begint te wennen. Eigenlijk verandert er niet zoveel, want voor 95% is die route hetzelfde. Ik passeer zo goed als het ouderlijk huis…
In het ouderlijk huis is vandaag de vloer en de chape afgebroken. Dit betekent dat we telkens door een “put” moeten als we in de woonkamer willen komen. Ik weet weer waarom ik afgelopen maandag al verhuisde… (#ikhounietvanbouwwerven)
Op MS-gebied was het weer een mindere dag. Zeurende pijn, vooral in de gewrichten links en ook heel vermoeide benen. Het gaat echt up and down…
’s Avonds schonk ik een wijntje in en nestelde me neer in de zetel om tv te kijken. Schol! 🙂
Toen ik ’s avonds het schuifraam wou dichtdoen, bleef mijn vinger er tussen zitten. Au! Dat deed even pijn. Nouja, dat deed heel lang pijn.
Fijne week, allemaal! 🙂
Kim leeft 