Afgelopen week stond in het teken van “project appartement”. Wanneer ik dacht dat ik alles wel gehad zou hebben voor de oplevering, vallen er nu weer wat lijken uit de kast. Ook een heleboel frustratie kwam aan bod. Neen, een heel vrolijk dagboek is dit niet. Of toch wel? Want ik kreeg een mooi kunstig object en een mooi gebaar van broerlief… Lees je weer mee? 🙂
Zaterdag 6 juni 2020
IK KAN WEL JANKEN! Juist wanneer je de zetel, die al meer dan een jaar (!!) in jouw hoofd zit, wilt/kunt gaan halen, lijkt het alsof Ikea voorraadproblemen heeft. In Wilrijk is het helemaal niet meer voorradig en in Hasselt en Zaventem ontbreken er onderdelen. Ook andere zetels (zoals Vimle) hebben voorraadproblemen. En als je probeert te bellen naar de klantendienst, krijg je een irritant bandje dat zich blijf herhalen. “Druk 1 voor…, druk 2 voor…, druk 3 voor…” Kim drukt 2. “Druk 1 voor …, druk 2 voor …, druk 3 voor…” Kim drukt 2. “Druk 1 voor …, druk 2 voor…, druk 3 voor…” AAAARRRRRGGGHHH! En ja, ik kan wachten tot het terug voorradig is, maar wanneer is dat? Een maand? Twee maanden? Moeten ze nieuwe produceren en is er een wachttijd van maanden? Of gaat het ook uit de catalogus? Ik heb er het raden naar en ik wil helemaal geen andere zetel. Die Kivik zit prima en die Kivik zal in mijn appartement komen te staan!
Uiteindelijk heb ik bij Ikea Zaventem besteld. Dat ze het zelf maar uitzoeken (via Click & Collect, waarbij een Ikea-medewerker alle spullen uit het magazijn/de rekken haalt). Toen ik bestelde, waren er nog 4 aanwezig, weliswaar “ontbraken” er enkele delen. Er komt dan niet de plaats in het magazijn (gang zoveel, etc.) op de site, maar “Spreek een medewerker aan…”. Toen ik later ging kijken, waren er geen meer voorradig in Ikea Zaventem. Ik hoop dat ik volgende week een volledige zetel en poef, en al de rest dat ik besteld heb, kan meenemen. Ik moet sowieso de Ikea nog binnengaan, want breekbare spullen (zoals servies) zijn niet beschikbaar via Click & Collect.
Zondag 7 juni 2020
Ik wil mijn werkplek een beetje opvrolijken. Mijn nonkel is de kunstenaar in onze familie en ik vroeg of hij iets wilde maken. Ik gaf bovenstaand voorbeeld (stond op zijn Facebook-pagina) en nu bleek dat hij dit nog in zijn bezit had. En vanaf nu dus in mijn bezit. Ik ben er heel blij mee! Dank u, nonkel! 🙂
Maandag 8 juni 2020
De eerste werkdag van de week. Het is de eerste normale week, waarbij ik op dinsdag mijn vrije dag heb.
Het is maandag, dus ook kinétijd. Na de kiné ben ik naar het appartement gereden. Zo kon ik meteen testen welke weg het beste is. Maar eigenlijk ging ik voor een andere reden. De loodgieter zou vandaag de lekkende wastafel en douchekop opgelost hebben. Even gaan controleren dus. Het is ook de allereerste keer dat ik alleen naar het appartement reed. De vorige keren was er telkens wel iemand (mama of papa) mee. Het voelde enerzijds raar, maar ook heel vertrouwd. Ik ben nog altijd heel blij met het appartement. Het uitzicht is geweldig (op de velden), ik ben nog steeds blij met mijn keuzes (deuren, keuken, kleuren, …), … Dit alles maakt alle zever met de werfleider en aannemers ruimschoots goed. Ik ben benieuwd hoe het gaat zijn als de meubels er in staan en de gordijnen er hangen… 🙂
Dinsdag 9 juni 2020
’s Morgens ben ik een boek gaan afhalen in de bibliotheek. Het langverwachte Hoogtij van Jackie van Laren. Daarvoor moest ik wel eerst over de markt gaan vooraleer ik de bibliotheek binnen kon gaan. Het is een éénrichtingsverkeer op de markt, maar uiteraard zijn er altijd mensen die die regel aan hun laars lappen. Achja, het is nu ook niet om te zeggen dat het altijd over de koppen lopen is op de maandelijkse markt.
Nadien ben ik weer naar de Action geweest. Ik zocht eigenlijk wc-tabs, maar die hadden ze niet meer. Met wat kwam ik dan buiten: een afwasteiltje, een cakevorm, een taartvorm, een gasaansteker, vochtige toiletdoekjes, drie pakken cola (van 6 x 375 ml) én een tafelventilator. Ze gaan mij niet hebben deze zomer. Ik zie het al gebeuren… Hittegolf en een stormloop op ventilators. Niet met mij, ik neem mijn voorzorgen. 😉
Woensdag 10 juni 2020
Vandaag is mijn broer in mijn appartement komen kijken. Hij is één keer geweest toen het nog een ruwbouw was en sindsdien niet meer. Ik stelde voor om eens te komen kijken en hij ging in op dat voorstel. Hij zei op dat moment weinig, maar achteraf kreeg ik een appje dat hij het een mooi appartement vond. Dan bloeit mijn hart helemaal open en stroomt de liefde naar mijn broer helemaal, want als hij zoiets zegt, meent hij het ook echt. 😀
Donderdag 11 juni 2020
Er zijn van die dagen…
Het begon ’s morgens. Ik was naar het werk aan het rijden en ik was al over de helft totdat ik tot het besef kwam dat mijn badge nog thuis lag. Mijn badge waarmee ik op de parking kan en waarmee ik ook binnen in het labo kan. Ik belde mamalief op (op een veilige manier!) en ze kwam me tegemoet zodat ik niet helemaal naar huis moest rijden. Ik was helemaal opgefokt, want ik haat het om te laat te komen. En als er dan nog zo’n mensen zijn die 50 km/uur rijden op een baan waar je 70 km/uur mag én waar de baan vrij was, dan krijg ik het helemaal… Enfin, om 7u51 draaide ik de parking op en vijf minuten later opende ik de deur van het labo. Moraal van het verhaal: mijn badge blijft in de auto liggen, want het was al de tweede keer sinds ik terug aan het werk ben dat ik moest omkeren. De vorige keer was ik vlak bij huis, deze keer was ik al iets verder…
In de voormiddag kreeg ik bericht in onze WhatsApp-groep van het appartementsgebouw. Een heel onaangename verrassing. Wie de emoticon van dat boos (rood) gezichtje kent, weet hoe ik mij op dat moment voelde. Een hele resem vloekwoorden in mijn hoofd volgde. Kort samengevat: ik heb ramen van boven tot beneden, waardoor er een beveiligingsglas voor staat. Dat glas is +/- 1m hoog (bij mij 92 cm, want ik ben het ’s avonds gaan meten), terwijl het wettelijk bepaald 1m10 moet zijn. De ramen en de glazen borstwering staan er al een jaar in en niemand heeft het ooit opgemerkt… De werfleider is er mee bezig, maar dat zinnetje heb ik ook al veel te vaak gehoord…
’s Avonds ook een iets extremere reactie op de Copaxone gehad. Geen huidreactie, maar net na de inspuiting een zogenoemde IPIR. Je voelt je warm worden, kortademig, pijn op de borst… Ik wist dat dit een IPIR was en ik wist ook dat het snel verdwijnt, dus ik was niet echt in paniek, maar het is hoe dan ook wel eng. Ik heb volgens mij gewoon in een bloedvat geprikt, want normaal reageer ik nooit zo hevig als ik in die buurt prik.
Vrijdag 12 juni 2020
In het boek “Renovatie badkamer ouderlijk huis” is er een nieuw hoofdstuk gekomen. De infraroodsauna is geïnstalleerd. Volgende week komen ze de meubels en het toilet nog installeren en dan is het helemaal klaar.
Ik ben weer naar de kapper geweest. Ik ben eind februari, vlak voor de lockdown dus, nog geweest. Normaal had ik eind april terug een afspraak (ik maak mijn volgende afspraak altijd meteen), maar zoals bekend mochten de kappers toen niet werken. Ook wanneer ze terug open mocht, wachtte ik nog een beetje af. Nu werd het wel tijd om nog eens een bezoekje te brengen. Deze keer “groot onderhoud”, m.a.w.: mèches bijwerken, wassen, knippen en brushen.
’s Avonds zat er een mail van de syndicus in de mailbox met een uitnodiging voor een BAV (Bijzondere Algemene Vergadering), uiteraard met de nodige voorzorgsmaatregelen. Het gaat door in de parochiezaal, dus die anderhalve meter afstand kunnen we zeker bewaren. Verder mag er maar één eigenaar per appartement komen, is een mondmasker verplicht en moeten we zelf een pen meenemen om te ondertekenen. De projectleider zal ook aanwezig zijn, want hij is nog steeds lid van de VME, aangezien er nog steeds een appartement te koop staat. Ik denk dat het een heel lange BAV gaat worden… 😉
Volgende week lees je het vervolg van het Ikea-verhaal (wie mij op Instagram @kim.leeft volgt, weet al meer 😉 ) , zal de schilder zijn werk afronden en begin ik met de opkuis van mijn appartement. Ohja, tussendoor word ik ook op het werk verwacht. Ik hoop in ieder geval dat alle lijken (wat betreft project appartement) uit de kast gevallen zijn, maar ik vrees er een beetje voor… 😦
Fijne week! 🙂
Kim leeft 