Lange tijd maakte ik me weinig zorgen over het coronavirus. Het zal wel overgaan. Ik heb een beetje mijn kop in het zand gestoken. Ondertussen ben ik 180° gedraaid. Ja, ik maak me heel ongerust.
Tijdens mijn controleraadpleging bij de neuroloog begin maart, vertelde ze dat ik niet meer risico loop op het virus dan een “gezond” persoon zonder MS. Ondertussen zijn er al heel wat MS-gerelateerde organisaties naar buiten gekomen met de mededeling dat MS-patiënten tot een risicogroep behoren. Er staat weliswaar nergens bij wat we dan zouden moeten zijn, behalve de maatregelen strikter opvolgen. Hoe dan?! Wat moet ik in godsnaam doen? Wat wordt er bedoeld met “strikter opvolgen”? Mijn handen 20 keer wassen i.p.v. 15 keer? 2 meter afstand houden i.p.v. 1,5 meter? Ik heb heel graag duidelijkere instructies dan “strikter opvolgen”.
Waar ik ook enorme stress van krijg is de massahysterie die ontstaat. De paniek die doorheen België (en tout court de hele wereld) glijdt. Met paniek los je niks op. Integendeel, je creëert er nog meer problemen mee en dan zijn we nog verder van huis.
Ik zou het trouwens niet erg vinden om “in quarantaine” te zitten. Meer zelfs, het liefst van al zou ik gewoon in een late winterslaap/vroege lenteslaap gaan en er pas terug uit komen als heel dat gedoe achter de rug is. Jammer genoeg moet ik dagelijks gaan werken (geen telewerk mogelijk voor mij), maar voor de rest blijf ik gezellig thuis.
Het is de wereld tegen corona, corona tegen de wereld. Dit wordt hét hoofdpunt in alle jaaroverzichten van 2020.
Ik heb nog één boodschap: zorg goed voor jezelf en voor elkaar. Volg de drastische maatregelen van de regering op, enkel zo kunnen wij de strijd tegen corona winnen!
Kim leeft 