Ik heb altijd voltijds gewerkt. Het ene voltijds is trouwens niet hetzelfde als het andere voltijds. Bij mijn eerste werkgever was voltijds gelijk aan 36 uur. Bij mijn tweede (en huidige) werkgever is voltijds gelijk aan 38 uur. Ik doe echter 40 uur per week, waardoor ik 1 ADV-dag (arbeidsduurvermindering) per maand heb.
Mijn huidige voltijds werkregime brak me zuur op. Mijn werkweken bestonden uit opstaan, eten, gaan werken, eten, gaan slapen. Tussendoor ook nog de kiné en de yoga en mijn week was om. Vrijdagavond stak ik mezelf in de oplader in de hoop tegen maandagmorgen opgeladen te zijn. Helaas pindakaas, dit was niet het geval. Ik begon zelfs verlofdagen in te zetten om mijn rust te kunnen pakken en dat kan volgens mij niet de bedoeling zijn (zo vroeg op het kalenderjaar).
Dit betekent dus een versnelling lager schakelen. Het werd gewoon te veel. Ik kreeg enorm veel last van mijn MS-klachten als ik in overdrive ben geweest en niet genoeg mijn rust gepakt heb. Met als gevolg: een week ziekteverlof.
Ik besloot om 4/5de te gaan werken. Eén vrije dag in de week om mijn rust te kunnen pakken, maar ook om eens iets anders te kunnen doen. Om balans te vinden in mijn leven. Om beter te kunnen plannen en niet alle afspraken en to do’s te moeten proppen in een avond of in het weekend met als gevolg dat ik gewoon niet opgeladen raak. Ik wilde iets meer levenskwaliteit in mijn leven met MS. Dit is een beslissing die niet in 1, 2, 3 is genomen. Er zijn heel wat nachtjes (en discussies) overgegaan.
Met dank aan de Vlaamse overheid, ja, ze doen ook nog iets goed, heb ik recht op de VOP, de Vlaamse overheidspremie. Kort door de bocht gezegd: mijn werkgever krijgt een premie om het gedeeltelijke verlies van mij als werkkracht te compenseren. Het is veel uitgebreider dan dit, maar daar komt het zowat op neer.
Het voordeel van de VOP is dat ik mijn volledige loon behoud, mijn volledig pensioen blijf opbouwen en dat ik al mijn vakantiedagen behoud. Ik heb nog steeds een voltijds contract, ook al werk ik maar 4/5de.
Mijn werkgever ging gelukkig meteen akkoord. In samenspraak werd beslist om dinsdag als mijn VOP-dag (zoals ik dat noem) in te zetten.
Heel de procedure werd in gang gezet. Ik moest een aanvraag doen via de VDAB dienst arbeidsbeperking. Deze werd zonder veel boe of ba goedgekeurd. Mijn aanvraag en het medisch verslag waarin staat dat ik MS heb en diagnosedatum was voldoende. Tussen mijn aanvraag en mijn goedkeuring zaten 16 dagen (oftewel 12 werkdagen). Op de dag van mijn goedkeuring stuurde mijn werkgever zijn aanvraag in en 7 dagen (oftewel 5 werkdagen) later was deze aanvraag ook goedgekeurd. In totaal zijn er dus een dikke drie weken over gegaan voor de hele procedure.
Ik kan trouwens altijd terug naar 5/5de als het na een tijdje terug beter gaat. Op dit moment ben ik blij dat ik een versnelling lager geschakeld ben. Ik ben uitgestapt uit een TGV en ingestapt op een stoptrein. Op langere termijn zal die stoptrein voor mij veel beter zijn. Beter voor mijn welzijn. Beter voor mijn leven. Maar vooral: beter om mijn MS-klachten min of meer onder controle te hebben.
Kim leeft 