Bij mijn geboorte gaven mijn ouders mij de naam Kim. Ze vonden het gewoon een mooie naam. Er zit niets speciaals achter. Ik heb ook maar één voornaam en geen drie zoals het gebruikelijk was in de tijd van mijn ouders.
Kim is een unisex naam. Zowel jongens als meisjes dragen deze naam. Toch is het in onze contreien meer een meisjesnaam. Zo waren er 10 264 meisjes/vrouwen en 2 650 jongens/mannen met de naam Kim in 2019 in het Belgische bevolkingsregister.
In de jaren ’70, ’80, ’90 was Kim een populaire naam, de laatste jaren helemaal niet meer. Af en toe worden er nog baby’s met de naam Kim geboren.
De naam Kim is ook internationaal. Zowel in het Nederlands als in het Engels als in het Frans als in het Duits en zelfs in het Chinees wordt Kim hetzelfde uitgesproken.
Ik vind Kim een makkelijke naam. Ik zou me geen andere naam bij mij kunnen voorstellen. In de lagere school was het ook heel handig om te leren schrijven. Kort, gemakkelijk en vaak gebruikt in onderwijsmethodes. Ik zag dus vaak mijn eigen naam in de handboeken, leesboeken, werkboeken, … staan.
Mensen hebben de neiging om van een korte naam een langere naam te maken. En vice versa eigenlijk ook. Namen met meer dan één lettergreep worden vaak verkort. In mijn geval zijn het eerder koosnaampjes. Zo word ik vaak Kimmeke of Kimmie genoemd. Ik vind dit niet erg. Wat ik wel erg vind, is als ze me Kimberly noemen. Dan steiger ik helemaal. Dat vind ik niet leuk. Ik heet Kim, noem me desnoods Kimmeke of Kimmie, maar géén Kimberly. Dank u. 🙂
Ik ben tevreden met mijn naam. Kort, stoer en vooral heel gemakkelijk. 🙂
Ben jij tevreden met jouw naam?
Kim leeft 