Plannen… Als ik kon, zou ik heel mijn leven plannen. Helaas, ik heb geen glazen bol…
“Ik heb geen glazen bol” is een zin die ik de laatste tijd al veel gezegd heb. Met vaak daarachter de zin “maar niemand heeft dat”.
Zo ook bij het plannen van de zomervakantie. Het duurt nog een half jaar, maar de plannen en het boeken moet nu gebeuren. Het plan is om naar een prachtig, maar wel bergachtig gebied te gaan. En dan komen alle tegenkantingen en bezwaren naar boven. Gaat dat wel lukken? Gaat dat niet te zwaar zijn? Wat gaat dat geven met de Copaxone? En wat als er nog iets gebeurt in het komende half jaar?
Tja, ik heb geen glazen bol. Ik kan niet in de toekomst kijken. De ene dag zal het beter gaan dan de andere dag. Maar ik WEIGER om mijn leven volledig te laten bepalen door MS. Mag ik door die MS niet meer genieten van de mooie natuur? Mag ik door die MS niet meer naar het buitenland gaan? Moet ik mijn leven laten belemmeren door die MS? Mag ik geen nieuwe indrukken meer opdoen door die MS? Ik dacht het niet (*strijdvaardige Kim komt naar boven*)!
En ja, we zullen wel zien hoe het binnen een half jaar gaat zijn. Ik leef van dag tot dag. Ik weet niet wat morgen brengt, maar dat weet niemand, ook de “gezonde” mensen niet…
Oh ja, eigenlijk speelt het geen rol waar je bent, want daar houdt MS geen rekening mee. Ik ga me dus niet laten tegenhouden om op vakantie te gaan. De vakantie is geboekt (40,00 euro opgeleverd voor de MS-Liga Vlaanderen via Trooper trouwens) en ik heb er zin in! 🙂
Kim leeft 