Liefste dagboek #71: februari 2023

Het was dan wel de kortste maand van het jaar, toch is er heel wat gebeurd. Zo was ik jarig, kwam mijn fiets nog eens buiten, verscheen mijn getuigenis in de MS-Link en nog zoveel meer…

Begin februari kwam het boek Crohnisch optimisme van Antonia Mezzina binnen. Ondertussen heb ik het gelezen en staat de recensie online.

‘Hoe lang is het geleden dat er nog gefietst is?’ vroeg papa onlangs.
‘Euhm, eind oktober, denk ik, toen jij er mee gefietst hebt,’ antwoordde ik. Papa rijdt ook af en toe met mijn fiets om de batterij te laten werken, aangezien ik niet altijd de energie heb om op een fiets te stappen.
‘Ga je deze maand nog fietsen?’
‘Dat weet ik niet.’
Ik heb namelijk geen glazen bol en weet niet wanneer ik nog maar de fut heb om te fietsen.
‘Je fiets zou deze maand toch echt nog een keer gebruikt moeten worden, zodat de batterij nog eens werkt.’

En zo geschiedde. Mijn fiets kwam weer eens buiten. Ik ben naar de bib gereden om een gereserveerde boek af te gaan halen. Met de zon op mijn snoet, sjaal rond mijn nek en handschoenen aan trapte ik naar het dorp. En wat was het heerlijk. 🙂

Hiep hiep hoera! Ik was jarig. Volgens mijn identiteitskaart ben ik 31 jaar geworden, ook al voel ik me mentaal nog geen 31. Ik heb het rustig gehouden en niet te veel tralala eromheen. 

Mijn verjaardagscadeau aan mezelf was het nieuwste boek van Gillian King. Deze kwam een dag voor mijn verjaardag uit, ik kocht het en las het op mijn verjaardag uit. Wat ik ervan vond, lees je in het maandelijks overzicht van mijn gelezen boeken. 

Ik word zo blij van een bos bloemen. Geluk hoef je niet ver te zoeken. 😇

Bij de AH stond de voorgesneden prei in aanbieding. Ideaal moment om weer een lekker preisoepje te maken. 

Mijn autootje zag weer vuil, dus ik bracht een bezoekje aan de carwash. Enkele dagen later zag hij weer vuil. Met dank aan het wisselvallige weer. 😒

Op het einde van de maand zat de nieuwste MS-Link, het magazine van MS-Liga Vlaanderen, in de brievenbus. Mijn getuigenis over onzichtbare symptomen staat er in. 

Zoals in mijn getuigenis te lezen, zijn blaasproblemen één van de onzichtbare symptomen. Het is een bont allegaartje van alle problemen die je kunt hebben met je blaas. Ik vertoefde dus regelmatig op het toilet.

Ik bracht een bezoekje aan de kapper. Uitgroei weggewerkt, dode puntjes geknipt en gebrusht zoals alleen kappers dat kunnen.

Maart is aangebroken en stiekem hoop ik dat de lente doorbreekt, zodat ik weer heerlijk kan vertoeven op mijn terras. 🙂

Fijne maand! 🙂

Liefs ❤
Kim

Uitgelichte afbeelding is afkomstig van canva.com

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Blog op WordPress.com.

%d bloggers liken dit: