Op de valreep tikte ik vier gelezen boeken af. Het vierde boek begon ik namelijk op de voorlaatste dag en las ik uit op de laatste dag van oktober. Welk boek dat was, lees je helemaal onderaan. Ook de drie andere gelezen boeken worden kort besproken. Al bij al was oktober 2021 een fijne leesmaand. 🙂
Zomerloof | Jackie van Laren | 2021 | Boekerij | 414 pagina’s
Gelezen via bibliotheek
Korte inhoud
De zomer is aangebroken en boswachter Sylvie begint zich al aardig thuis te voelen in haar nieuwe werkgebied De Grote Weijde. Ze kent het bos dat ze onder haar hoede heeft inmiddels op haar duimpje en ze heeft een paar belangrijke vriendschappen gesloten. Ook haar dochter Tiest heeft het naar haar zin: haar laatste weken op de basisschool zijn afgesloten met een knal, en een zoen van de leukste jongen van de klas. Ze is verliefd en het is wederzijds; ze kan haar geluk niet op.
Stapje voor stapje verdiept ook Sylvies vriendschap met Freek zich, al is hij een complexe man. En dan is er nog het probleem van Freeks onderhuurders, die het grote huis op het landgoed bewonen en zich bezighouden met zaken die absoluut niet thuishoren in een vredig natuurgebied als De Grote Weijde. Freek heeft Sylvia op meer dan één manier nodig, maar het voelt voor hem als een onmogelijke opgave om haar echt dichtbij te laten komen.
Mijn mening
Dit boek wordt ook wel eens een slow read genoemd. Waarom? Omdat het verhaal heel traag vooruit gaat. Er gebeurt weinig en tegelijkertijd gebeurt er genoeg. Ik kon moeilijk in het verhaal komen en heb er ook een tijdje over gedaan om het uit te lezen. Niettemin ben ik wel heel benieuwd naar Herfstrood, het derde boek in de reeks. Je wilt namelijk echt wel weten hoe het verder gaat met Freek en Sylvie.
Niet normaal zo moe | Wilma van Erven | 2021 | Uitgeverij Lente | 240 pagina’s
Gelezen via KoboPlus
Korte inhoud
ME/CVS is een ziekte waarbij je intens en blijvend vermoeid bent. Rust nemen helpt niet. Wat dan wel?
Balanscoach Wilma van Erven raakt zelf ernstig vermoeid en gaat in therapie. Ze ontrafelt haar familierelaties en perfectionisme en ontdekt bovenal dat chronische vermoeidheid met veel onduidelijkheid is omhuld en niemand de oplossing weet. Toch blijft ze zoeken naar een nieuwe balans in haar leven.
In Niet normaal zo moe laat Wilma ook andere mensen met CVS aan het woord. Veel ervaringen zijn herkenbaar, maar ook de verschillen in extreme vermoeidheid komen naar voren. Daarnaast geeft ze hoopvolle inzichten weer van therapeuten, artsen en psychologen.
Mijn mening
Vermoeidheid. Constante vermoeidheid. Vermoeidheid XXL. Ik ken er alles van. Moe is my middle name. Dit boek is redelijk herkenbaar. Vooral het begin. Naarmate het boek vordert, lees je eerder de evolutie die Wilma maakt om uit die vermoeidheid te komen. Om meer energie te krijgen. Dat is dan weer niet zo herkenbaar. 😉
Gelukkig op Ibiza | Aline van Wijnen | 2021 | Boekerij | 312 pagina’s
Gelezen via bibliotheek
Korte inhoud
Na een armoedige jeugd en zonder noemenswaardige opleiding liggen de kansen voor de zesentwintigjarige Maud niet voor het oprapen. Toch heeft ze maar één doel in haar leven: zich ontworstelen aan haar milieu, waar alcoholisme en bijstandsuitkeringen de normaalste zaak van de wereld zijn. Desnoods door een rijke man aan de haak te slaan. Als verkoopster in een juwelierszaak komt ze genoeg rijke mannen tegen. Haar schoonheid blijft ook door hen niet onopgemerkt.
Zakenman Chris is een ongebonden vrijbuiter die zich uit principe alleen laat vergezellen door dames met wie hij een duidelijke overeenkomst heeft: no strings attached. Maud weet met haar grote mond en gouden hart een gevoelige snaar bij hem te raken, maar hij eet nog liever zijn dure Testoni-schoenen op dan dat toe te geven. Tot hij haar meeneemt op vakantie naar Ibiza, en er iets gebeurt wat beiden niet hadden voorzien.
Mijn mening
Vorig jaar las ik Bestemming geluk uit, waar het hoofdpersonage uit dit boek (Maud) een kleine bijrol had. In dit boek zijn de rollen omgedraaid en heeft het hoofdpersonage uit Bestemming geluk (Mel) een kleine bijrol.
Ik heb genoten van het verhaal. Het is een voorspelbaar verhaal en je weet in het begin al hoe het gaat eindigen. Ik vind dit niet erg en maak hier niets uit. Ook in één zijlijntje in het verhaal (de verkoop van het huis van de ouders van Mel) was het zo voorspelbaar wie de koper zou zijn. Vind ik het erg? Nee, want het geeft mij het gevoel van “Yes, ik had het juist!” 😀
Lara | Lara Switten & Ine Nijs | 2021 | Lannoo | 182 pagina’s
Gelezen via bibliotheek
Korte inhoud
Liefste Philippa, Romée en Gabriel,
Dit boek is geschreven voor jullie. Het is een wild ride doorheen een jaar waarin alles veranderde. Het toont welke strijd wij gevochten hebben, sinds het loodzware verdict ‘baarmoederhalskanker’ viel. Ik neem jullie bij de hand en loods jullie langsheen gitzwarte dagen. We wandelen doorheen hoofdstukken met een gouden randje. Daar blijven we graag wat langer staan. Met een roze bril op, want zo genieten we het liefst en het hardst. Echter, de dagen waarop je me bijeen kan rapen, die mogen jullie ook kennen.
Dit boek bevat een samenvatting van wie wij zijn, als gezin. Waarin de liefde voor jullie en voor het moederschap primeert. Mama zijn is het allermooiste dat ik ooit had kunnen worden, en daar ben ik dankbaar voor. Laat deze verzameling van brieven, verhalen, beelden, columns, en anekdotes een houvast betekenen. Om voor het slapengaan in te bladeren en te lezen over wat was, wat is, en wat altijd zal zijn.
Dit boek is er voor jullie, en voor iedereen die er inspiratie in kan vinden om de lichtpuntjes in doodgewone dagen te ontdekken. Om iedere dag te léven, voluit en met heel je hart.
Met jullie in mijn achterhoofd, always and everywhere.
Lof joe, dof joe.
Mijn mening
Dit was dus het boek dat binnen de 24 uur was uitgelezen. Het boek bestond uit de columns die reeds achter een betaalmuur op Nina (HLN) te lezen waren. Daarnaast schreef Lara nog heel mooie brieven aan haar kinderen. Wie niet weet wie Lara was: Lara was een momblogger en kreeg in de zomer van 2020 te horen dat ze zwanger was van haar derde kindje, maar tegelijkertijd kreeg ze ook baarmoederhalskanker. Tijdens de zwangerschap kreeg ze chemo, maar viel ook het harde verdict als “onbehandelbaar”, “je ziet je kinderen niet groot worden” en “we kunnen enkel je leven verlengen”. Ze beviel van zoontje Gabriel en onderging nog wat behandelingen. Vlak voor de release van dit boek overleed ze.
Lara is een prachtig boek. Rauw, maar ook vol levenslust en kracht. Af en toe had ik het moeilijk om verder te lezen omdat het zo hard binnen kwam, maar tegelijkertijd wilde ik verder blijven lezen. Aanrader om te lezen!
Uitgelichte afbeelding is afkomstig van canva.com.
Kim leeft 