Een historische roman en Kim? Niet bepaald het perfecte huwelijk. Ik lees liever hedendaagse romans. Of moet ik zeggen “las”? Want is er met een beetje therapie een beter huwelijk uit voortgekomen? Want wat vond ik nu werkelijk van dit boek?

Het weesmeisje | Anne Jacobs | vertaling Sylvia Wevers
2019 | Xander Uitgevers | 511 pagina’s
Korte inhoud
Augsburg, 1913. Het jonge weesmeisje Marie voegt zich als keukenmeid bij het personeel van het imposante landhuis van de familie Melzer, die in de textiel hun fortuin hebben verdiend. Tussen de hardwerkende bedienden probeert Marie haar plek te vinden. Katharina, de mooie, jongste dochter van de Melzers, bereidt zich op datzelfde moment voor op het balseizoen. Eindelijk zal ze aan de buitenwereld worden voorgesteld. Haar broer Paul, de erfgenaam van de familie, lijkt zich afzijdig te houden en geeft de voorkeur aan zijn studentenleven in München… totdat hij Marie ontmoet.
Het weesmeisje is een heerlijke reis naar een prachtige villa in de vorige eeuw, waar tussen de keurig gedekte tafels en de chic geklede dames liefdes, intriges en geheimen broeien. (achterflap)
Over de auteur
Anne Jacobs is een van de meest succesvolle Duitse auteurs van dit moment. Met Het weesmeisje breekt ze definitief door: er zijn er inmiddels een miljoen van verkocht in Duitsland. (achterflap)
Mijn mening
Een boekenliefhebber die de boekenwereld een beetje volgt, kon er niet omheen. Het weesmeisje werd overal aangeprezen. Ik heb lang dit boek niet willen lezen. 511 pagina’s vind ik wel veel voor een boek. Wat heeft die allemaal te vertellen? Het is ook een historische roman, wat niet bepaald mijn favoriete genre is. Maar ik was zo nieuwsgierig dat ik besloot om het een kans te geven. Ik reserveerde het boek bij de bibliotheek, want deze bestseller is ook een zeer gewild in de bib. Zelfs toen ik het boek afhaalde, was het al gereserveerd, wat betekende dat ik het boek zo snel mogelijk moest lezen.
De cover van het boek is een pareltje. Al heb ik wel één opmerking. In mijn ogen is dat gebouw geen villa meer, maar een heus kasteel. 😉 🙂
De 18-jarige Marie komt aan bij de villa van de familie Melzer. Mevrouw Pappert, de eigenares van het weeshuis waar Marie verbleef na de dood van haar ouders, heeft ervoor gezorgd dat ze hier terecht kon als keukenmeid. Het begin van een leven vol jaloezie, maar ook een leven met vriendschap en wie weet ook wel liefde. Ze komt ook een groot geheim te weten dat haar leven voorgoed verandert…
Tja, 511 pagina’s. Je zou denken dat je er maanden mee bezig bent om het boek uit te lezen. Niet met dit boek. Ik ben beginnen te lezen op donderdagavond en klapte het boek dicht op vrijdagavond de week erna. Binnen de acht dagen dus. Het boek leest verbazingwekkend vlot. In het begin was het wel even wennen aan de formele taal van de bedienden naar hun oversten. Mevrouw hier, jongeheer daar. Toch werd ik dit heel snel gewend. Het hoort nu eenmaal bij de setting.
Het boek neemt je mee naar het begin van de 20ste eeuw, vlak voor de Eerste Wereldoorlog. Af en toe wordt de dreiging van een nakende wereldoorlog wel aangehaald, maar meer dan dit ook niet. De Eerste Wereldoorlog zal, volgens de korte inhoud, uitvoerig besproken worden in het tweede deel van de reeks. Het begin van de 20ste eeuw betekent ook een ander tijdperk. Het tijdperk waarin automobielen (wat een ouderwets woord) enkel voor de hoge stand is, waarin paardentrams nog het openbaar vervoer zijn, waarin vrouwen nog ingesnoerd werden, …
Ik heb genoten van deze historische roman. Het is een mooi verhaal die je even wegneemt uit deze coronatijd en meevoert naar een ander tijdperk.
En om te antwoorden op de huwelijksvraag: ja, er is een beter huwelijk uit voortgekomen. Ik begin de historische romans leuker te vinden. Zo heb ik het tweede deel, De moed van het weesmeisje, gereserveerd. Ik wil weten hoe het verder gaat met Marie en de hele familie Melzer. En psstt, ook het eerste deel van die andere bestsellertrilogie van die andere Duitse auteur heb ik gereserveerd. (De Leeuwenhof-trilogie van Corina Bomann) 😉