Welkom bij een nieuw dagboek! Eerst en vooral een gelukkig nieuwjaar! Hopelijk brengt 2021 heel wat moois voor ons allen. Afgelopen week verteerde ik nog wat de kerstdagen. Ik bracht een bezoek aan de huisarts voor mijn pijnlijke voeten. Is er eindelijk een oplossing? En de eerste dag van 2021 was een dag met een gouden randje. Lees je weer mee? 🙂
Zaterdag 26 december 2020
Mama is voor mij boodschappen gaan doen, aangezien ik amper vooruit raak. Zo dankbaar voor mijn allerliefste mama!
Vandaag is het een bleeegghh-dag. Ik ben weemoedig, nostalgisch, … Ik ben dolblij dat de kerstdagen achter de rug zijn en het kan niet snel genoeg 1 januari zijn. Of nee, correctie: het kan niet snel genoeg lente worden. Normaal krijg ik dit gevoel zo net na mijn verjaardag in februari, nu is het al vroeger.
Misschien is het ook doordat met de start van de lente het terug wat normaler begint te worden. Een klein deel van de bevolking is ingeënt. Het wordt terug warmer weer, mensen gaan weer naar buiten, … Misschien kunnen er versoepelingen komen (als de besmettingscijfers het toelaten). Je ziet, ik ben heel dat coronagedoe ook kotsbeu.
Zondag 27 december 2020
Storm Bella waait over Europa. Tot vandaag had ik geen gedacht dat er een naam gegeven werd aan deze storm. Terwijl men in februari al dagenlang sprak over storm Ciara, storm Dennis, … viel ik nu een beetje uit de lucht. Ik had enkel verstaan dat het hard zou waaien. Zoals het wel meerdere dagen in het jaar hard waait. Eigenlijk vond ik storm Bella nog wel meevallen.
Vandaag is er weer een beetje meer energie, dus ik heb mijn appartementje gepoetst.
In de namiddag ben ik de zetel ingedoken om een boek te lezen.
Het was een tijdje geleden, maar het is er weer: ijsklompen. IJskoude voeten, voornamelijk rechts, die ik amper opgewarmd krijg. Ik ga dan ook met sokken aan slapen totdat mijn voeten een normale temperatuur gekregen hebben.
Maandag 28 december 2020
Na weer een hopeloze week van pijn had ik vorige week een afspraak bij de huisarts ingeboekt. Vandaag stond deze gepland.
De huisarts is op amper een kilometer van bij mij. Ik zou graag al wandelend gegaan zijn, maar aangezien mijn actie radius heel klein is geworden, heb ik een ander vervoersmiddel gekozen. En het was niet de auto. Ik ben met de fiets gereden.
Die immense pijn in mijn beide voeten zou te verklaren zijn door fasciitis plantaris. In normaal mensentaal is het een ontsteking van de pees in de voetzool. Of zoiets. Wat valt er tegen te doen: kinesitherapie. Ik had toch al een abonnement. 😉
Om mijn actie radius wat te vergroten is er deconditionering voorgeschreven. Oftewel gewoon conditieopbouw. Waar kan je dit doen: bij de kinesist. Ach ja, kan er ook nog bij.
Het is namelijk maandag, dus ook kinédag. Normaal gezien ga ik altijd ’s avonds, ook als ik verlof heb (zoals vandaag), maar deze keer stond de afspraak midden in de dag gepland. Vandaag heeft ze gewerkt op die fasciitis plantaris. Mijn voetzolen zijn ingetapet, maar ’s avonds heb ik de tape op mijn rechtervoet er al afgetrokken. Het deed veel te veel pijn.
Dinsdag 29 december 2020
Ik heb nog eens goed geslapen. “Maar” twee keer wakker geworden om naar het toilet te gaan en redelijk snel terug in slaap gevallen. En vooral: pas na de klok van 6u voor de eerste keer mijn ogen terug open gedaan. Hier fleurt een mens echt van op!
Deze week was het weer mijn beurt om de gemeenschappelijke hal te poetsen, dus dat hebben we dan maar gedaan.
Vandaag ben ik enorm dankbaar voor mijn kritisch blik en dat ik niet alles meteen geloof wat er op het internet staat.
Woensdag 30 december 2020
Vandaag begint de routine weer. Alle verlofdagen zijn op gespendeerd, dus weer aan het werk.
Aangezien de kiné is opgedreven naar 2x/week, wordt woensdag ook kiné-avond. In een halfuur stretch ze mijn benen, zorgt ze voor mijn pijnlijke voeten en geeft ze me conditieoefeningen. Mijn voeten worden terug ingetapet, maar deze keer blijft de tape niet zo goed zitten.
Donderdag 31 december 2020
De laatste dag van het jaar en het is echt zo rustig op de baan…
’s Avonds zat ik thuis en kroop heel vroeg in bed. Ik ben namelijk doodop. Ik hoorde wel om 20u20 de kerkklokken luiden, rond 22u30 het eerste vuurwerk en om middernacht het tweede vuurwerk. Het was te denken dat niet iedereen zich aan het vuurwerkverbod zou houden.
Afscheid nemen van 2020 deed ik dus al slapend.
Vrijdag 1 januari 2021
Gelukkig nieuwjaar! 🙂
Vandaag was het een dag met een gouden randje. Als dit de voorbode is van de rest van het jaar: laat maar komen! 😀
Ik ging naar mijn ouders, we aten de afhaalmenu van De Wereldkeuken en speelden gezelschapsspelletjes. Echt waar, we moeten veel vaker gezelschapsspelletjes spelen. Zo leuk! Ook werden er nog wat cadeautjes uitgepakt.
Zo heb ik onder andere de boeken van Rhonda Byrne gekregen. Deze stonden ook op mijn lijstje. The Secret heb ik al gelezen, maar dat was een boek van de bib. Nu heb ik het in mijn eigen bezit, zodat ik het nog vaak kan lezen. The Greatest Secret is het nieuwste boek, dus dat moet ik nog lezen. Trouwens echte aanraders!
Wat heb ik nog gekregen:
- Cd: Heaven & Hell – Ava Max
- Cd/Dvd: Helene Fischer – Die Helene Fischer Show: Meine schönste Momente vol. 1
- Dvd: Alles is zoals het zou moeten zijn (film naar het boek van Daphne Deckers)
- Boek: 25 jaar Thuis
- Herbruikbare rietjes
- Theelichtjes
Op deze nieuwjaarsdag kreeg ik ook een brief van de mutualiteit. Sinds vandaag heb ik het statuut chronische aandoening. Zo kan ik derdebetalersregeling vragen bij doktersbezoeken en is mijn maximumfactuur verlaagd. Voor de rest verschilt het niet veel van hoe het was. 😉
Fijne week, allemaal! 🙂
Kim leeft 