Tijd voor een nieuw dagboek. Deze week is het een positiever dagboek dan vorige week. We deden voor de eerste keer in deze coronaperiode take-way, de regering kondigde strengere coronamaatregelen aan en voor de provincie Antwerpen deed de gouverneur er nog een schepje bovenop. En wat was het puffen geblazen. Lees je weer mee? 🙂
Zaterdag 25 juli 2020
Ik bracht een bezoekje aan de bib. Ik had een boek gereserveerd en deze was in het begin van de week terug binnen. Aangezien de openingsuren na de lockdown veranderd zijn en de bib dus minder ’s avonds open is, moest ik tot vandaag wachten om het boek te gaan afhalen.
Daarna ben ik naar mijn appartement gereden. Papa was er al, want hij is bezig met de cementverwijderaar. Zo zijn sommige voegen nog smerig en die moeten dus proper gemaakt worden. Ook moet er nog een schoenenrek ineen gestoken worden en moet de handdoekverwarmer nog opgehangen worden.
Na de middag ben ik nog bezig geweest met poetsen. Stof afdoen, stofzuigen, dweilen, … Ik had er even de energie voor, dus dan doen we het maar meteen…
Zondag 26 juli 2020
In de voormiddag ben ik weer naar mijn appartement gereden. De intensieve poetswerken van gisteren hebben hun nut gehad. Vandaag staan de deurklinken en de kranen op het programma. Een sopje van water met een flinke scheut schoonmaakazijn maakt dat mijn kranen weer blinken. Mijn deurklinken daarentegen zijn nog niet helemaal proper. Er is weliswaar lichte verbetering, maar ik zie nog steeds de vuile vingers. Dus als iemand de ideale schoonmaaktip weet… let me know. 😉
Over het appartement gesproken: ik schrok afgelopen nacht ineens wakker. Ik heb mijn schuifraam toch dichtgedaan? Ik begon echt te twijfelen. Na even heel diep na te denken kwam ik tot het besef dat mijn schuifraam dicht is. Dit maakte wel dat ik vandaag nog eens extra ben gaan controleren of ik mijn schuifraam deze keer ook dicht heb gedaan. Ook al weet ik 100% zeker dat ik dit gedaan heb, toch ga ik nog eens controleren. (#controlefreak)
Vandaag hebben we iets gedaan wat we tijdens de hele lockdown/coronaperiode nog niet gedaan hadden: take-away van een brasserie. Ik bedoel dus dan niet de take-away à la een frituur of de Chinees, maar een brasserie die door (en na) de corona ook take-away aanbiedt. Ik nam een kalfskroon met jonge aardappelen, snijbonen en kalfsjus. Wat was dat lekker! 😀
Maandag 27 juli 2020
Het liedje Zomerdagen van Bart Peeters komt vaak in mij op, met dank aan het tv-programma Vive la vie op Eén. Enkel maak ik er tegenwoordig Zo van die MS-dagen van. Vandaag was het weer zo van die dag.
’s Nachts ben ik weer 4x naar het toilet moeten gaan, ik wankel echt naar het toilet, ben doodsbang dat ik ineens de trap afdonder, … Dan sta je ’s morgens op en voel je het al: dit is weer zo’n dag.
Pijn/Last, vermoeidheid, amper vooruit kunnen, telkens als je rechtstaat moet je even een aantal seconden wachten om ervoor te zorgen dat je stabiel staat, … Zo van die dagen, dus.
Vandaag is de Nationale Veiligheidsraad vervroegd samengekomen. Om 9u00 zijn ze gestart, om 15u45 sprak premier Wilmès de bevolking toe. De coronabesmettingen blijven stijgen, vooral Antwerpen is nu het epicentrum van de Belgische epidemie (Tof hoor, als je juist in (de rand van) dat epicentrum werkt…). Experten spreken van een sociale lockdown, aangezien onze bubbel sterk wordt ingeperkt. Het is eveneens afwachten op het crisisoverleg van de gouverneur Cathy Berx, want in de provincie Antwerpen zouden er nog strengere maatregelen komen.
Dinsdag 28 juli 2020
Ik heb de persconferentie van de Antwerpse gouverneur niet afgewacht. Het is namelijk weer heel laat geworden. Het was toch wel schrikken, deze morgen. Ook al is het voor mij echt amper aanpassen. Ik leef namelijk al maanden zo. 😉
Het is vandaag mijn vrije dag en het was ook wel nodig. Ik ben nog altijd heel blij dat ik deze stap gezet heb.
Het is ook dinsdag Copaxonedag. Deze keer was de rechterdij aan de beurt als prikplek. Ik heb ’s morgen geprikt en ’s avonds deed het nog pijn als ik er op ging liggen. Ik ben nogal een rechterzij-slaper, dus echt leuk is dat niet…
Papa is naar de Gamma gereden voor mijn gordijnrails. Ik krijg heel vaak mails van Veneta met de stand van zaken en zo weet ik dat ze in de eindfase van de productie zitten. Dus ik verwacht volgende week ergens mijn gordijnen. 🙂
Woensdag 29 juli 2020
De eerste dag in het nieuwe “regime”. Mondmaskers, avondklok, … Het heeft me ook aangenaam verrast dat er gisteren geen “lockdownfeestjes” zijn geweest zoals in maart. Ze hebben toch iets geleerd uit het verleden…
In de loop van de dag kreeg ik een sms’je van Leen Bakker: mijn bestelde hanglamp is binnengekomen. Waar Overstock Garden niet in slaagt, lukt Leen Bakker moeiteloos. Normaal zou dit begin augustus binnenkomen. Ook de andere hanglamp was vroeger binnen dan voorzien. En ja, het kan misschien zijn dat Leen Bakker express een latere levertermijn zet, om dan op een goed blaadje komen te staan bij de klant, maar dan heb ik toch liever deze manier dan die van Overstock Garden.
Uiteraard ben ik het ook meteen gaan halen. Ik rijd er dagelijks langs, dus het zou stom zijn om er niet te stoppen.
Donderdag 30 juli 2020
Van onhandigheid gesproken… Ik stootte vanmorgen mijn glas water om over mijn bureau. Resultaat: een natte vloer, een natte broek en natte schoenen. Al een geluk was het maar water en geen koffie of thee. De natte vloer heb ik terug droog gemaakt, de natte schoenen heb ik even uit gedaan en de natte broek is aan de lucht gedroogd. Ik zat vandaag toch alleen op het secretariaat, dus niemand had er last van. 😉
Het is ook weer prachtig weer, dus ik heb een duik in het zwembad genomen.
Vrijdag 31 juli 2020
De warmste dag van het jaar en dat mag ook zo blijven. Veel warmer hoeft het echt niet. Ik heb namelijk mogen ervaren wat de neuroloog bedoelde met “warm weer is een trigger voor MS-klachten“.
Tijdens de werkdag ging het nog redelijk. Ik had de lamellen al vroeg dichtgedaan, waardoor de warmte buiten blijft. Ik had wat zeurende pijn, maar het was doenbaar. Zodra ik buiten ging, ging de pijnthermometer ook de hoogte in.
’s Avonds was het weer BBQ-tijd. Papa had een spitskoolsalade gemaakt, uiteraard weer geïnspireerd door de coleslaw van Jeroen Meus. Zo’n salade is heel verfrissend (en lekker) met zo’n weer.
Na de BBQ ben ik verkoeling gaan zoeken in het zwembad. Het water is 32°, maar doordat het buiten warmer is, is dit verfrissend. 🙂
Blijf goed voor jezelf en voor elkaar zorgen. De maatregelen zijn misschien niet plezant, maar MS hebben is ook niet plezant…
Fijne week, allemaal! 🙂
Kim leeft 