Wat vond ik van dit boek?

Vonk | Anita Terpstra | 2018 | Cargo | 286 pagina’s

Korte inhoud

In de balletwereld vormen de Nederlandse Mischa en de Russische Nikolaj een beroemd droompaar. Het auto-ongeluk waarbij hun dochtertje om het leven is gekomen, lijkt hen nog dichter bij elkaar te hebben gebracht. Maar dan breekt er brand uit in het huis waar ze tijdelijk wonen. Mischa en Nikolaj overleven het vuur, maar liggen beiden met zware verwondingen in het ziekenhuis. Als de politie de brand onderzoekt, wordt duidelijk dat deze is aangestoken.

Het geluk van het danspaar blijkt niet meer dan een zorgvuldig geconstrueerde leugen. Mischa beschuldigt Nikolaj ervan de brand te hebben gesticht. Op zijn beurt beweert Nikolaj dat Mischa hem wil vermoorden. Wie van de twee spreekt de waarheid? En wie liegt?

Mijn mening

Mischa de Kooning en Nikolaj Ivanov liggen, op aparte kamers, in het ziekenhuis op de brandwondenafdeling nadat hun huis in lichterlaaie stond. Ze zijn het droompaar in de balletwereld, maar niets is wat het lijkt. Zij beschuldigt hem van poging tot moord. Hij beschuldigt haar van poging tot moord. Wie spreekt de waarheid? En wat is er in het verleden tussen hen en in hun gezin gebeurd?

Dit is geen thriller waar het bloed van de muren afloopt. Van zo’n thrillers houd ik namelijk niet. Dit kan men catalogeren in de psychologische thrillers. Als lezer word je zelf een pingpongbal tussen Mischa en Nikolaj. Anita Terpstra slaagt er in om de lezer steeds te doen twijfelen. Is het Mischa? Of toch Nikolaj? Of nee, Mischa. Nee, toch Nikolaj! Ze doet dit echt tot op het einde. Je komt dus als lezer te weten wie het gedaan heeft, maar denk vooral niet te snel dat je weet wie het gedaan heeft…

Ik vond dit een goede psychologische thriller, met een redelijk verrassend einde. Voor mij dan toch. 😉