Welkom bij een nieuwe week van Liefste dagboek. Afgelopen week stond weer in het teken van het appartement. Zo is mijn mooie, al zeg ik het zelf, hanglamp aan het plafond bevestigd. Ook kwam Mevrouwtje Frustratie weer even piepen. De week eindigde met een lege batterij. De afgelopen weken hebben toch heel veel gevergd. Lees je weer mee? 🙂
Zaterdag 27 juni 2020
Ik vertoef nogal regelmatig in mijn appartement. Zo neem ik mijn lunch gewoon mee om ’s middags op te eten. 😉
In de voormiddag hebben papa en ik de hanglamp boven de eettafel opgehangen. Papa heeft ook moeten kappen om de hanglamp mooi in het midden van de tafel te laten hangen. Als we de elektriciteitsdraad lieten hangen waar het hing, zou de tafel te dicht tegen het keukenaanrecht staan. Er kwamen mogelijkheden van een “gootje” of de lamp schuin te hangen, maar uiteindelijk zou de korte pijn het beste zijn: kappen in een pas geverfd plafond.
’s Avonds was het weer tijd voor BBQ. Deze keer in de regen, maar gelukkig zaten we droog onder de carport.
Zondag 28 juni 2020
Weer een hele dag in het appartement vertoefd. In de voormiddag nog wat oprommelen, wasjes draaien, bed opmaken, vaatwasmachine eens leeg laten draaien en nadien vol, …
In de namiddag kwam een vriendin langs. Gezellig babbelen, maar ook met een beetje trots mijn appartement laten zien. 😉
Het is ook zondag Copaxonedag. Deze keer was het weer het dijbeen en het begint er meer en meer op te lijken dat ik daar extremer reageer dan op andere prikplekken. Jeuken dat het doet en ook roodheid. Het is precies een muggenbeet.
Maandag 29 juni 2020
Ik weet niet wat er aan de hand is, maar wat is het ineens weer druk op de baan. De voorbije weken kon ik relatief vlot van en naar het werk, maar sinds vandaag is dat precies helemaal gedraaid. Het begon al ’s morgens om 7u20 toen ik de baan wou opdraaien. Ik kon vlot naar de middenberm, maar om dan in te kunnen voegen, was een paar andere mouwen. Een hele vloot auto’s… Dit is van voor de corona geleden. ’s Avonds hetzelfde liedje. Het klopt wel dat Antwerpen helemaal dicht zat, maar ook bij ons in het dorp was het echt druk. Een auto die langs de baan geparkeerd stond? Ik moest sowieso drie tegenliggers laten passeren. Vanwaar komen die ineens allemaal? Een kruispunt recht oversteken. Normaal kan ik dit meteen (na links-rechts-links te kijken), nu moest ik heel wat auto’s laten passeren.
De laatste keer kiné, want binnenkort begint zowel haar als mijn verlof. Pas in augustus zien we elkaar terug. In uiterste nood kan ik wel terecht bij één van haar collega’s.
Dinsdag 30 juni 2020
In de namiddag ben ik weer naar de Action gereden. Geen goed idee op de 30ste juni, wanneer alle scholen om 12u00 uit zijn. Ik herhaal: geen goed idee! Wat een drukte van jewelste. Het beleid is ook versoepeld: naast een kar mag er ook een rolkarretje gebruikt worden, de twee ingangen zijn terug open, … Corona? Het enigste wat nog te merken is aan de coronatijd is de handontsmetting aan de ingang, aan de plexiglazen aan de kassa en aan die enkeling (zoals ik) die een mondmasker draagt. Winkelkar ontsmetten? Ik doe het voor ik überhaupt die winkelkar vastneem en ik doe het ook als ik de winkelkar terugzet. En dit laatste doe ik uit respect en bezorgdheid voor de medemens, want zou de volgende persoon die die kar neemt zijn kar wel ontsmetten?
Ik word sowieso al kriegelig als er te veel volk in een winkel is, ook voor corona. Ik kan niet tegen egoïstische mensen die in het midden van de gang hun winkelkar laten staan, de gang blokkeren om gezellig een praatje te maken, … Het is daarmee dat ik ook niet graag in een Colruyt kom als het druk is. Die gangen zijn veel te smal en het is altijd een opstopping.
’s Avonds was het de BAV van het appartementsgebouw. Aangezien er nogal belangrijke zaken besproken werden, nam ik papa mee. Ik heb dit wel op voorhand laten weten aan de syndicus. Tijdens de BAV had iedereen een mondmasker op en is de anderhalve meter zeker gerespecteerd. Conclusie: er is amper nog iets opgelost en de stemming is weer eens uitgesteld wegens onduidelijke informatie. Bijna vier uren later was de BAV ten einde.
Woensdag 1 juli 2020
Een zware regenzone trok over het land en ik deed lustig mee met mijn eigen gemoed. Als mijn ogen zouden kunnen bliksemen, waren er een paar dood gebliksemd vandaag. Mevrouwtje Frustratie was weer van de partij! Verder weid ik er niet over uit, want ik wil allesbehalve in het negativisme blijven hangen…
Vandaag heb ik weer een bestelling geplaatst bij Leen Bakker. Ik heb hetzelfde model besteld als het lichtarmatuur boven de eettafel. Dit komt in het salon te hangen. Voor de geïnteresseerden: bij Leen Bakker heet dit Lagos. Soortgelijke lichtarmaturen zijn ook te vinden bij o.a. Gamma en Hubo onder de naam Eglo Newtown.
Donderdag 2 juli 2020
’s Avonds ben ik naar mijn appartement gereden. Ik heb de plastic beschermingsfolie van de armaturen verwijderd en de lampen ingedraaid. Ik heb ook nog even gestofzuigd en dan ben ik in de zetel geploft met een koffie (of twee) en tv gekeken.
Sinds vandaag is er eindelijk ook warm water. Echt warm water. Geen lauw water waar je heel lang je kraan moest laten openstaan om een beetje warm water te hebben. Ze hebben een zwaardere pomp geplaatst. Hoe het allemaal technisch in elkaar zit, weet ik niet, maar ik heb ten minste snel warm water. 😉
Vrijdag 3 juli 2020
De energie is ver te zoeken. Ik heb amper puf om te antwoorden op vragen. Ik ben zo moe… Voor de klok van 19u lag ik al in mijn bed. De afgelopen weken waren druk, de afgelopen dagen waren ronduit hectisch, met heel veel stress op het werk…
Fijne week, allemaal! 🙂
Kim leeft 