In de vorige blog vertelde ik al meer over mijn nieuwe vriend. Ik besloot haar een naam te geven. Welke naam dat geworden is, vertel ik je hier.

Waarom een naam?

Ik had zin om mijn wandelstok een naam te geven. Zo hoef ik niet altijd ‘wandelstok’ te zeggen.

Welke opties waren er?

In eerste instantie dacht ik aan Stokkie. Maar heel overtuigd was ik niet. Ik besloot om via instagram een rondvraag te doen naar suggesties. Eén van de antwoorden was ‘een Britse naam’ omdat mijn wandelstok wat Bridgerton-vibes had. Dit zette me aan het denken en ik ging op zoek naar Britse namen. Al snel kwam ik uit op tweelettergrepige namen (in uitspraak) met een klassiek tintje. En het werd een meisjesnaam. Dat paste ook beter bij mijn frivole, bloemige wandelstok.

Uiteindelijk had ik een shortlist van 4 namen:

• Juliette
• Odette
• Lucy
• Adèle

De naam werd Odette. Uitgesproken op z’n Frans, als Oodet. En niet op z’n plat Vlaams als Odet, dat in mijn oren iets te ‘boertig’ klinkt.

Vanaf nu gaan Odette en ik vaak op stap. Ze zal me ondersteunen en hopelijk worden we ook beste vriendjes. 😉