Voordat corona uitbrak, was ik lid van de leesclub van de bibliotheek. Na enkele jaren onderbreking is er nieuw leven ingeblazen en was ik er als de kippen bij om me terug in te schrijven.

Ik vind de leesclub heel leuk omdat ik dan boeken lees, die ik nooit zelf uit het schap zou pakken. Ik verruim mijn leeshorizonten.

De bibliotheek voorziet altijd exemplaren door deze aan te vragen in andere bibliotheken. Maar aangezien het boek ook op KoboPlus staat, heb ik gezegd dat ik het via mijn e-reader zal lezen. Zo hoeft de bib geen papieren exemplaar te voorzien voor mij. Dan zag ik dat er ook een luisterboek beschikbaar was. Nog beter! 😉

De hemel is altijd paars | Sholeh Rezazadeh | 2021 | Ambo Anthos | 4u 54min
Verteld door Jouman Fattal

☑ paperback | ☑ e-book | ☑ audiobook

⭐⭐⭐

Sholeh Rezazadeh is geboren in Iran. Sinds 2015 woont ze in Nederland. Dat ze dit boek in het Nederlands geschreven heeft, is alleen maar bewonderenswaardig.

Arghavan is afkomstig uit Iran en runt een tweedehandswinkeltje in Amsterdam. Ze is eenzaam en probeert contact te zoeken. Zo ontstaat er een vriendschap met Anna, Johan en Mees. Met deze laatste begint ze ook een relatie met hem, maar al snel blijkt dat er nogal verschillen zijn tussen hen.

Naast het ´heden´ dwaalt Arghavan vaak af naar haar jeugd. Vooral passages met haar vader komen voorbij.

De schrijfstijl is heel mooi en poëtisch. De zinnen dansen als een primaballerina doorheen het verhaal. De auteur is ook dichter en dat is eraan te merken.

Ik vond Arghavan niet echt een fijn personage. Ze klamt zich vast aan Mees en doet haar beklag over Nederland. De passages uit Iran waren redelijk rooskleurig. Iran is mooi en prachtig, de Iraniërs zijn gastvrije mensen,… Nederlanders daarentegen zijn helemaal anders. De cultuurverschillen worden dan wel weergegeven, maar het is mijns inziens nogal zwart-wit.

Dit verhaal is ingesproken door Jouman Fattal. Een goede keuze, aangezien er ook heel wat Iraanse zinnen in het boek voorkomen. Jouman is van oorsprong Syrisch en kent dus de taal én het accent uit het Midden-Oosten beter. Daarnaast spreekt ze ook perfect Nederlands.

Al bij al is dit een verhaal dat het moet hebben van de prachtige, poëtische schrijfstijl. Het verhaal op zich kon me minder bekoren.

Liefs ❤
Kim