December was een hectische en intense maand, met als ‘dieptepunt’ het overlijden van mijn grootvader. Daarnaast werkte mijn lichaam ook niet altijd mee. Tussen de droevige momenten door, probeerde ik wel wat lichtpuntjes te zoeken, want die zijn er altijd…

In december moesten we afscheid nemen van mijn grootvader, mijn lieve vava. 💔

Op 1 december begon ik aan deze adventskalender. Het was een kalender gevuld met chocolade en komt van de Action. Volgend jaar ga ik wel investeren in een duurdere kalender, want de chocolade vond ik niet echt zo lekker.

~

Sneeuw! Of ja, een beetje dan toch. 😉

Toen ik ’s morgens mijn voordeur opendeed, zag ik dit pakketje van de sint staan. Dit was een aangename verrassing! 🙂

~

De eerste cadeautjes liggen onder de boom.

Na een slapeloze nacht van 4 op 5 december, en dat mag je letterlijk nemen want het enigste wat ik kon doen is rechtzitten in de zetel en tourtjes rond tafel lopen. En huilen van de pijn. 😭

’s Morgens had ik geluk om nog een vroeg plaatsje te kunnen bemachtigen bij de HA. Het is niet mijn eigen HA binnen de praktijk, maar dat kon me niks schelen.

De HA bevestigde de woorden van de kinesist: trapeziusspier (dat is de grote spier achteraan die van je nek naar je rug loopt) was een blok beton. Daarnaast zit een tussenribspier ook muurvast.

Het is die tussenribspier die deze morgen het wel heel bont maakte. Ik ging de medicatie halen bij de apotheek. Het was druk en ik moest even aanschuiven. Ik voelde de pijn toenemen. Toen ik terug in de auto zat, kon ik niet blijven zitten. Zoveel pijn! Ik ben letterlijk tegen een muurtje gaan hangen. Een andere klant zag dit en haalde de apotheker erbij. Hij gaf me meteen 1g Dafalgan en Naproxen. Ik ging mee terug naar binnen en hij belde naar mama, die me kwam ophalen.

De pijn zwakte wat af en ik kon half en half in mijn auto gaan zitten als bijrijder en mama heeft mij en mijn auto naar huis gebracht. Thuis heb ik een Diazepam (voorgeschreven door HA) genomen en heb ik eindelijk wat geslapen.

Ik maakte appelmoes. Dit was op de dag dat vava overleed. Hij was op dat moment nog op aarde, maar al wel in slaap gedaan met palliatieve sedatie. Gehuild dat ik toen heb…

~

Ik mocht meedoen met de blogtour van Echo’s van Anja Feliers. Mijn recensie is ondertussen verschenen.

Een lieve collega ging in de zomer op pensioen. Afgelopen maand was haar pensioenfeestje. Het was echt heel lekker en de porties waren juist groot genoeg om niet misselijk van tafel te gaan.

Amuse: soepje
Voorgerecht: veggie kaaskroketten
Hoofdgerecht: tongrolletjes
Dessert: taartje van mango en passievrucht

Na 3,5 jaar is het er eindelijk van gekomen. Een kast in mijn polyvalente kamer a.k.a. 2de slaapkamer. Papa is een tijdje zoet geweest om het ineen te zetten, maar het staat er. En ik ben echt superblij en dankbaar dat papa dit voor me heeft gedaan!

Op Kerstmis geven we elkaar cadeautjes. We trekken lootjes en voor die persoon moet je dan iets van zijn/haar wensenlijstje kopen. Door de ziekte en het overlijden van vava is dit naar de achtergrond verhuisd. Er werd beslist om je eigen cadeau te kopen. Ik word hier persoonlijk niet zo vrolijk van, want ik word graag verrast. Mama stelde toen voor dat zij mijn cadeautje zou kopen zodat het voor mij nog een verrassing zou blijven. Probleem opgelost! 🙂

~

Van mijn lieve nichtje kreeg ik nog deze giant cookies van Laurie’s Bakery.

Op kerstdag zond ZDF terug Die Helene Fischer Show uit. In 2019 was het de laatste, want het jaar daarna werd de wereld geteisterd door corona. Na een pauze van 4 jaar keerde Helene terug. Ik nam de show op en bekeek het halvelings. Ik ga er heel lang van genieten. 😉

~

Ik ben geen kaaseter. Behalve gesmolten kaas op pizza, spaghetti of tosti hoef ik geen kaas te hebben. Maar op kerstdag was het menu een kaas- en vleesschotel. Ik besloot om eens te proeven. Op advies van de familie proefde ik bv. de Port Salut. Ik vond het op zich wel lekker. Nadien kocht ik het lichtste blokje in de AH om het verder te leren eten.

Ik kocht eens een plant. Ik wilde weer wat meer groen in huis. Ik ben benieuwd hoelang de plant gaat overleven met mijn niet-groene vingers.

~

Oudjaarsavond was het rustig. Ik opende een alcoholvrije wijn en warmde ovenhapjes op. Ik ging vroeg naar bed, want mijn lichaam gaf aan dat het tijd was. Een lichaam dat geen rekening houdt met de kalender of de klok. Ik ben 2024 al slapend ingegaan.

Tja, 2023. Het was niet mijn beste jaar. Maar gelukkig hebben zelfs de grote dieptepunten ook mooie momenten.

📚 Ik las heel veel boeken. Mijn record is ruimschoots verpulverd. Ik las 170 boeken (in 2022 waren dit 100 boeken). Dit komt ook wel door de luisterboeken die ik ontdekt heb en de vele novelles die verschenen zijn.

🧩 Ik heb de puzzelmicrobe te pakken. Afgelopen jaar heb ik veel gepuzzeld en dat ga ik lekker blijven verder doen in 2024.

🌅 Een fijne vakantie in Bretagne. Bretagne is zo mooi en heeft toch mijn hart gestolen. 🥰

🛏️ In augustus stortte ik helemaal in. Ik was mentaal en fysiek helemaal op. Ik ben toen een maand thuis gebleven.

🖥️ Sinds 1 oktober werk ik 50% via toegelaten arbeid (het vroegere progressief werken).

💊 Ik veranderde van medicatie om MS af te remmen. Na 4 jaar Copaxone spuiten, slik ik nu Zeposia. Tot op heden ondervind ik geen bijwerkingen.

⚰️ Mijn lieve vava is op 12 december overleden. Hij koos zelf om heen te gaan met palliatieve sedatie. Hierdoor konden we nog afscheid nemen met de hele familie samen.

Ik zeg 2023 vaarwel en hoop dat 2024 iets beter zal worden. Dat wens ik mezelf in ieder geval toe.

Alle goeds gewenst in 2024! 🍾🎇💖

Liefs ❤
Kim