Terwijl velen nog reikhalzend uitkijken naar een deugddoende vakantie, zit die van mij er weer op. Begin juni vertoefden we een weekje in Frankrijk. In meerdere blogs zal ik vertellen over mijn vakantie, beginnen doe ik met de heenreis naar ons vakantieadres.

Vrijdag 9 juni 2023

Vroeg in de ochtend vertrokken we richting Frankrijk. Net als vorig jaar maakten we de reis in twee keer en overnachtten we in Normandië.

Onze eerste tussenstop was in Nijvel voor ons ontbijt. Traditiegetrouw waren dit koffiekoeken. Ook een toiletbezoekje kon niet ontbreken. Dit was het enige toilet tijdens onze vakantie waarvoor we moesten betalen.

Rond de middag maakten we een tweede tussenstop. Het was tijd voor de lunch. Na een toiletbezoek kozen we iets uit de shop. De belegde broodjes vond ik er niet zo smakelijk uitzien, maar gelukkig hebben ze ook slaatjes. Ik koos voor de kip caesar. Er zat een vorkje en een sausje bij.

We reden verder en daar zie je het al. Le pont de Normandie. Vorig jaar zijn we er ook over gereden. Toen stopten we in Honfleur, maar nu reden we verder. Plan was om in Deauville te stoppen, maar uiteindelijk zijn we in Cabourg gestrand.

We maakten een wandelingetje in de haven. Het was op dat moment heel warm, zo’n 29° C. Daarnaast was er amper schaduw, waardoor we in de vlakke zon liepen. Ik was nadien echte kapot.

Na een drankje op een terras aan de haven reden we richting ons hotel. Op de péripherique in Caen hebben we file gehad. Het was ook wel spitsuur.

We logeerden in het ACE hotel in Caen. Dit hotel ligt buiten Caen in een industriezone en is een doorreishotel of travelhotel.

Er is geen restaurant in het hotel, maar op wandelafstand is er Le Tablier. Door de immense vermoeidheid had ik niet veel honger. Ik koos voor een croque monsieur en dat kreeg ik zelfs niet op.

Zaterdag 10 juni 2023

Ik heb redelijk goed geslapen. Tijd voor ontbijt. Het was een simpel Frans ontbijt. Heel basic. Ik miste persoonlijk iets van vruchtenyoghurt of fruitsla.

Het was ook heel druk in de eetzaal. Een bus vol ouderen die allemaal tegelijk willen ontbijten. Het personeel had moeite om het buffet bij te houden. Grappig is als ze in het Frans tegen jou beginnen te babbelen, maar je verstaat er eigenlijk geen woord van. Je zit gewoon te knikken en oui, oui te zeggen.

In de voormiddag gingen we naar Le Mémorial de Caen, een oorlogsmuseum vlak bij het hotel. Er was een audiogids in het Nederlands beschikbaar.

Op school leren we altijd over de oorlog in onze contreien, maar over Azië leren we niets. Ik wist dus niet dat de oorlog in Azië al in 1937 begon.

Over het museumbezoek schreef ik een stukje op mijn instagram:

Vandaag bezochten we het Mémorial de Caen, een museum over Wereldoorlog II. Het was op deze zaterdag behoorlijk druk in het museum. We maakten gebruik van de audiogids in het Nederlands. Altijd een leuke toevoeging bij een museumbezoek.

Ik liep voornamelijk van bankje naar bankje (als er eentje vrij was). Lang rechtstaan is namelijk te vermoeiend. Na twee uurtjes slenteren had ik het helemaal gehad. Ik kon niet meer. Ik was doodop. Maarja, ik was er niet alleen en moet rekening houden met de anderen. In het museum liep er trouwens een andere bezoeker rond met een wandelstok en (zit)kruk ineen. Dat zou handig geweest zijn! 😅😉

Ook al was het een interessant museum, zo’n museumbezoek hakt er behoorlijk in. De vele prikkels, de drukte, het slenteren, het lang rechtstaan,… Mijn lijf vond het niet zo fijn. Tijd voor rust. 😴

Na de middag reden we verder naar onze eindbestemming. Twee uurtjes voor aankomst moesten we naar eigenaar bellen, zodat hij op de hoogte is van onze komst.

Aangekomen in het vakantiehuis werden we rondgeleid door de eigenaar. Daarna was het tijd om de kamers te verdelen. Ik koos de kamer op dezelfde verdieping als de woonkamer/keuken. De andere kamers lagen namelijk op het souterrain. Het nadeel was de minimale verduistering. Het raam dat je op de foto ziet, heeft een semitransparant rolgordijn. Gelukkig heb ik er niet zo veel last van gehad. Ik slaap eigenlijk overal wel.

Het uitzicht was geweldig. Helaas zal de rest van de week blijken dat we niet vaak van dit uitzicht zullen kunnen genieten.

In de koelkast lag er trouwens een flesje cider koud. Het was mijn eerste slokje alcohol sinds ik gestopt was in november 2021. Ik vond dit echt slecht. 😅
(Tijdens de rest van de week heb ik nog alcohol gedronken, niet veel, een bodempje van een glas, maar eerlijk, ik vond het echt niet zo lekker meer als vroeger. Ik ga terug naar een alcoholvrij bestaan, haha.)

We zijn dus goed aangekomen op onze bestemming. De komende weken neem ik je mee op de rest van onze reis.

Liefs ❤
Kim