Vorig week kon je al deel 1 lezen van mijn jaaroverzicht. Vandaag is het tijd voor deel 2.

Liefste dagboek #76: juli 2023

• Lekkere watermeloen
• Nieuwe puzzels gekocht
• Puzzelen
• Mosselen met friet

Juli was een natte zomermaand, dus dan moeten we de zomer maar in huis halen met lekker zomerfruit. Ik eet graag watermeloen, maar zo’n gigantisch ding krijg ik niet alleen op. Een miniwatermeloen kost dan nog eens stukken van mensen. Ik koop het dus enkel als het in promo staat.

Eindelijk raakte ik door een puzzel, weliswaar met hulp van mama. Ik puzzel liever de cartoons. Ik kocht dan ook twee nieuwe puzzels.

Op de nationale feestdag van België (21 juli) aten we mosselen met friet.

In juli voelde ik ook elk greintje energie wegvloeien. Ik voelde me helemaal wegzakken. De voorbode voor wat er in augustus zou gebeuren…

Liefste dagboek #77: augustus 2023

• Ijsjestijd
• Eerste fatsoenlijke maaltijd
• Weer nieuwe medicatie
• Naar de kapper

Augustus was heftig. Op de eerste dag van deze maand stortte ik helemaal in. Ik was mentaal en fysiek op. Het ging niet meer. De huisarts schreef me thuis en in samenspraak startten we Escitalopram op. Die eerste week was heel hels. Ik heb heel veel gehuild, mijn tranendal deed niet onder voor het slechte weer buiten. Daarnaast at ik ook iets verkeerds en kwam er een heftige paniekaanval opzetten. Ik heb twee weken amper gegeten. Al kokhalzend zat ik boven een kom cornflakes om toch maar iets binnen te krijgen. De eerste deftige maaltijd dat ik binnenkreeg, waren aardappelen met rode kool en groenteballetjes.

Naarmate de maand vorderde, ging het wel beter. Ik genoot van de zwempartijtjes bij mijn ouders thuis aangezien het eindelijk beter weer werd. Ik kon weer terug een beetje lachen. En ik nam een belangrijk besluit…

In augustus was het ook vier jaar geleden dat ik een opstoot deed. Naar jaarlijkse gewoonte blik ik dan even terug.

Liefste dagboek #78: september 2023

• Terug aan het werk
• Natuurpracht
• Van 60% naar 50%
• Weer ijsjestijd

Op de eerste maandag van september ging ik terug aan het werk. Het was even wennen om terug op te staan om te gaan werken. In september werkte ik nog 60% oftewel 3 dagen. Maar al redelijk snel hakte ik de knoop door om nog een stapje terug te doen. Vanaf oktober zou ik 50% oftewel 2,5 dag werken.

In september kregen we het zomerweer dat er in juli niet was geweest. Ik heb dus nog een aantal keer kunnen genieten van het zwembad en de ijsjes. 😉

Liefste dagboek #79: oktober 2023

• Jaarlijkse onderzoeken
• Zalm uit de oven
• Les Misérables
• Echt het laatste ijsje van het jaar. 😉

In oktober staan altijd de jaarlijkse onderzoeken op de planning: MRI hersenen, VEP/SEP en de consultatie bij de neuroloog. Hoe dat ging, lees je hier.

We gingen ook naar de musical Les Misérables in Antwerpen. Ook hierover schreef ik een blog.

Omwille van het prachtige nazomerweer bleef het ijsjesverkooppunt om de hoek langer open dan voorzien. Ik ging dus een allerlaatste ijsje kopen en om helemaal af te sluiten besloot ik ook spikkeltjes/discobolletjes erbij te nemen. 🙂

Liefste dagboek #80: november 2023

• Mijn appartementje in kerstsferen
• Start met Zeposia
• Kerstkaarten schrijven
• Lekkere thee

Zoals elk jaar toverde ik mijn appartementje in november al in kerstsferen. De kerstboom werd opgetuigd en de decoratie werd aangebracht. Omwille van de situatie met vava schreef ik eind november al de kerstkaarten. Ik moet en zal deze traditie in ere houden.

Deze Winterglow van Pickwick vind ik heel lekker om te drinken in de winter. In de zomer vind ik het niet lekker.

Ik startte ook met nieuwe medicatie. In plaats van Copaxone te spuiten, slik ik nu elke dag Zeposia. Veel gemakkelijker en tot op heden ondervind ik geen bijwerkingen.

Liefste dagboek #81: december 2023

• Sneeuw!
• Rust zacht, lieve vava!
• Port Salut
• Nieuwe kast

Begin december viel er lichte sneeuw. De motorkap van mijn auto was bedekt. De volgende dag was het weer weg.

Mijn nek en tussenribspier leidden ook even een eigen leven. Ik lijdde, met lange ij. In het dagboek zelf vertel ik er veel meer over.

Mijn lieve vava overleed. Hij koos zelf om heen te gaan door middel van palliatieve sedatie. Ik mis hem zo.

De kerstsfeer was in december dus ver te zoeken. Het verdriet overheerste. Toch hebben we samen met de familie kerst gevierd, dat zou vava gewild hebben. Op kerstdag was de menu een kaas- en vleesschotel. Ik ben geen kaaseter, maar ik wilde wel eens proeven. Op aanraden van de familie proefde ik de Port Salut en ik vond het best lekker. Later die week kocht ik het lichtste blokje in de AH om het verder te leren eten.

En na 3,5 jaar staat er eindelijk een kast in mijn polyvalente kamer a.k.a. 2de slaapkamer. Heel blij en dankbaar dat papa dit ineen wilde zetten.

Zo zit 2023 er weer helemaal op. Het was me het jaartje wel. Het heeft grote dieptepunten gekend, maar zelfs in die dieptepunten vind je nog altijd heel kleine lichtpuntjes.

Op naar 2024!

Liefs ❤
Kim